İnsanların günümüzde belki de birbirine en çok karıştırdığı iki kavram kararlı olmak ve inat etmek olabilir. Hatta inat etmenin insanı başarıya götüren en temel etkenlerden birisi olduğu bile söylenir. Ama insanı başarıya götüren şey inat etmek değil kararlı olmaktır.

Kararlı olmak ve inat etmek arasındaki en önemli fark kararlı olmanın akıl odaklı olmasıyken inat etmenin takıntı odaklı olmasıdır. Mesela iki kişi düşünelim. Bu iki kişi A kişisi ve B kişisi olsun. A kişisin ve B kişisinin amacı da bir dağın tepesindeki nadir bir çiçeği almak olsun. Kararlı olan A kişisi için önemli olan sadece o çiçeği almaktır. Yani A kişisi o dağın tepesine elindeki imkanlarla ulaşamıyorsa çalışır, çabalar ve imkanlarını geliştirip o çiçeği bir şekilde alır.

B kişisi de o çiçeği alabilmek için dağa tırmanmayı tercih eden birisi olsun. Ama B kişisinin de elindeki imkanlar o dağın tepesine çıkmaya yetmesin. Böyle bir durumda inat eden B kişisi geri dönüp elindeki imkanları geliştirmek yerine sürekli olarak takıntılı bir şekilde o dağın tepesine çıkmaya uğraşır ve asla başarılı olamaz. Kararlı olmak akıl işidir ama inat etmek insanın hayatını boşa harcamasıdır.