Bir çöl çadırında Vali Paşa'ya çıtlatılan bu rüya, Said Paşa'nın 30 Kasım 1854 tarihli fermanı ile bir anda resmiyet kazandı. Fermanda, de Lesseps'den 'Sadık dostumuz' diye söz eden Paşa, kanalın inşaatı ve işletmesini üzerine alacak Uluslararası Süveyş Kanalı Şirketi'ne yeşil ışık yakmaktaydı. Kanal imtiyazı, 99 yıllığına bu şirkette kalacak, yıllık kârın yüzde 15'i Mısır hükümetine devredilecekti. Said Paşa'nın bu fermanı Osmanlı padişahı tarafından onanırsa, projenin önünde hukuki bir engel kalmayacaktı.

Osmanlı ve İngiltere hükümetlerinden aradığı desteği göremeyen de Lesseps için tek dayanak noktası, kendi ülkesi Fransa kalmıştı. İmparator III. Napolyon'un alımlı ve sözü geçen eşi Eugenie, annesinin kuzeniydi ve yaptıkları, Fransa kamuoyunda geniş bir destek görüyordu. Ancak kanalın inşası ve işletmesini üzerine alacak şirketin kurulması için önemli ölçüde bir kaynak gerekmekteydi. Fransız müteşebbis düşündü taşındı ve çözümü sıra dışı bir yolda buldu. Dünya tarihinin en büyük projesini, sıradan insanlara satacağı küçük hisseler ile hayata geçirecekti.

Uluslararası Süveyş Kanalı Şirketi, 1858 yılında 200 milyon Franklık bir sermaye ile kuruldu. Şirketin Yönetim Kurulu Başkanı olan de Lesseps, kuruluş sermayesini 500'er Franklık 400 bin eşit hisseye bölmüş ve bütün dünya kapitalistlerini ortak olmaya çağırmıştı. Özellikle Fransız basınında geniş yankı bulan bu çağrı, halk arasında büyük bir heyecana yol açtı. Bittiğinde, yıllık 60 milyon Franklık bir ciro bekleyen şirkete hissedar olmak için, mühendislerden profesörlere, doktorlardan rahiplere herkes yarışa girmişti.