Kişide panik ataklar oluşturuyor ve bunlar giderek artı­yorsa; kişi, korku veren durumlarla karşılaşmamak için yaşam tarzını değiştirmeye başlamışsa hastalığın tedavisine girişmek gerekiyor. Davranış terapisindeki kilit kav­ram "korkuyla yüzleşmek" (conf­rontation)... Tedavide hasta, kendi­sinde panik yaratan durumla karşı karşıya getiriliyor ve korku duydu­ğu zaman semptom olarak beliren terleme, kalp çarpıntısı, baş dönme­si vb. durumlarının meydana gelme­yeceğini görerek öğreniyor.

Okullar­dan birinde, hasta "doldurma" (flo­oding) ilkesine sadık kalınarak, ken­disinde en şiddetli korkuyu yol açan durumla hemen karşı karşıya getiri­liyor. Diğer okulun yöntemi ise bu kadar şoke edici değil, çok daha yu­muşak; hasta tedavi boyunca, korku yaratan duruma adım adım yaklaştı­rılıyor. Örnek olarak; örümcek kor­kusu yüzünden evlerini yıllarca ne­redeyse paketlemiş hastalar, iğrenç buldukları bu hayvanın çıplak tenle­rinde gezinmesine katlanmak zorun­da kalıyorlar.