Bazen hayatta insanın tahammül sınırlarının son derece azaldığı zamanlar olur. Özellikle insanın yaşı ilerledikçe tahammül sınırlarının azaldığını daha net bir şekilde görebiliriz. Tahammül sınırları azalan insan ise yaptığı ne varsa bırakıp gitmek ister ve motivasyonu çabuk düşer.

Ancak kolayca bırakıp gitmek hem bir zayıflık göstergesidir hem de insanın kendisini geliştirmesini ve gerçekleştirmesini engelleyen bir şeydir. Mesela bir insan belli bir sektörde yollarını vererek çalışmazsa o zaman o insan hayatta da kendisini geliştiremez.

Kendisini geliştirmeye insan ise hayatta başarılı olamaz ve günün sonunda aslında kaybetmiş olur. Bırakıp gitmek ilk başta insana kendisini güçlü hissettirse de aslında zayıf insanların tercih ettiği bir kaçış yöntemidir.