Osmanlı tarihiyle ilgili kalıplaşmış bilgilerin en zararlısı, İmparatorluk tarihinin çağlara bölünmesidir. Kuruluş, yükseliş, duraklama, gerileme, çöküş dönemleri diye adlandırılan bu dönemlerin, ayrılma noktalarına baktığımızda, Osmanlı askeri gücünün gelişim ve zayıflamasına paralel düşünüldüğü açıkça görülür.

Askeri başarı ve yenilgiler, esas kriter olarak kabul edilmiş, Osmanlı tarihindeki diğer cephelere dikkat edilmemiştir. Bu şematiğe göre, 16.Yüzyıl sonlarından itibaren Osmanlı tarihi devamlı bir gerilemeye şahit olmuş ve hemen hiçbir olumlu gelişmeye şahit olmamıştır! Askeri gücünün yanı sıra, bütün diğer kurumlarında çözüldüğü yorumu getirilmektedir.

Osmanlı tarihinin bu şekilde bölünmesi, dolayısıyla da 16. Yüzyıl’ın sonlarından itibaren ‘Duraklama Devri’ne girildiği yanlış bir tespittir.