İnsan bazen bir şeyleri çok sevdiğini zanneder. O kadar çok sevdiğini zanneder ki onsuz hayatta bile kalamayacağını düşünür. Ya da bazen insan bazı şeylerden nefret eder. O kadar çok nefret eder ki nefret ettiği şeye zarar vermeden ya da tok ermeden rahat edemeyeceğini düşünür.

Ancak burada önemli olan konu bütün duyguların zaman içinde değişeceğidir. Zaman geçtikçe duygular ne kadar yoğun yaşanırsa yaşansın değişim kaçınılmaz olarak yaşanacaktır. Sevgi de nefret de zamanla azalacaktır. Belki derin duygular bitmez ama zamanla azalacaktır.

İnsanın hayatta yaşadığı en büyük pişmanlıkları genellikle duyguları ile aldığı kararlar sonucu olur. Duyguların tatmin edilmesi kısa vadede keyif ve mutluluk verirken orta ve uzun vadede mutsuzluktan ve pişmanlıktan başka bir şey getirmeyecektir.