Bizim olan bir şey ile bizim olmayan bir şey arasında büyük denilebilecek bir fark vardır. Bu fark ise bizim açımızdan o şeyin ne kadar önemli olduğudur. Mesela bir şirket düşünün. Bu şirket onu kuran için mi daha önemlidir yoksa o şirkette çalışan birisi için mi?

Tabi ki bu şirket onu kuran sahibi için daha önemlidir. Bu sebeple bu şirket için her zaman en büyük fedakarlığı yapacak olan sahibidir. En dikkatli olacak olan da bu şirketin sahibidir. İşte bu durum aslında çalışanlar ile sahibi arasında en derin uçurumu oluşturur.

Sahibi olan diğerlerinden kendisinin gösterdiği özeni, fedakarlığı ve dikkati beklerse o zaman sahibi olmayanlarla sahibi olanlar arasında zamanla yabancılaşma bile başlayabilir.