Meslek dediğimiz kavramın başlaması, belki de insanların bir arada yaşamasından bu yana, hayatımızın içinde olan en önemli kavramlardan bir tanesidir. İster göçebe olsun, ister yerleşik hayata geçmiş olsun, insanların toplu halde yaşamaya geçmelerinden bu yana, meslek kavramı her zaman hayatımızın içinde oldu. Tabi meslek kavramı geçmişte bugünkü kadar kurumsallaşmış veyahut da ana hatlarına ayrılmış bir şekilde değildi. İnsanlığın toplu bir şekilde yaşamaya başladığı ilk zamanlarda meslek kavramının derinliğinden söz etmemiz pek de mümkün değildi. Çünkü insanlığın ilk zamanlarında yapacak çok da fazla iş yoktu aslında.

 

İnsanlığın ilk zamanlarında madencilik yoktu, tarım yoktu, nasıl desem bir ayakkabıcılık yoktu. Hatta olabilecek yegane meslekler muhtemelen toplayıcılık ve avcılıktı. Yani insanlar bir barınak bile inşa edemezlerdi, mağaraların içinde yaşarlardı. Doktorluk veya inşaat işçiliği gibi meslekler bile yoktu. Zamanla insanlığın gelişmesiyle toplumun ihtiyaç duyduğu alanlarda belli başlı insanlar uzmanlıklarını geliştirmeye başladılar ve meslekler de bu şekilde gitgide daha da fazla kurumsallaşmaya ve çeşitlenmeye başlandı.

 

Ortaya çıkan ilk mesleklerden birisi muhtemelen avcılık ve toplayıcılıktan sonra inşaat işçiliği oldu. Yani derme çatma da olsa bir barınak inşa edebilmek oldu. Tabii bunu göçebe olarak yaşayan toplumlar için söyleyemeyiz pek mümkün değildi. Ama yerleşik hayatta geçmiş olan toplumlarda bir barınak inşası kendini göstermeye başladı ve bu alanda belki de barınak inşa etmeyi bilen insanlar ilk inşaat işçileri oldular. Sonrasında muhtemelen tarım işçiliği bir meslek olmaya başladı. Topraktan anlayan, ürün yetiştirmekten anlayan insanlar tarım alanında uzmanlaşıp bir meslek edindiler ve çiftçileri oluşturdular.

Sonrasında toprağın kazılması ve madenlerin işlenmesiyle birlikte madenciler ve belki de bu madenleri işleyenler ortaya çıkmaya başladı. Demirciler zırhlar ve silahlar yaptılar. Başka türlü madenleri işleyebilen insanlar tabak, çatal, bıçak gibi ürünlerin üretiminde uzmanlaştılar. Ağaçların işlenmesiyle belki marangozluk mesleği ortaya çıktı ve bu böyle devam etti. Günümüzde teknolojinin de gelişmesiyle ve toplumların daha fazla kurumsal bir yapı içinde, bir devlet içinde yaşamasıyla, büyük şehirlerde yaşamasıyla birlikte çok daha fazla meslek grubu ortaya çıktı. Bugün saymaya kalksak belki de sayamayacağımız kadar çok fazla meslek hayatımızın içinde.

 

Tarihin gidişatı içerisinde bazı meslekler yok olurken, bazıları da var olarak kendini gösterdi. Bugünkü toplumsal hayatımıza baktığımız zaman ise, insanlığın ihtiyaçlarını karşılayan ve medeniyeti ayakta tutanların aslında meslek sahipleri olduklarını görebiliriz. Duvar ustaları olmasaydı, evlerimizi nasıl inşa edecektik? Fabrikalarda çalışan vasıflı ustalar olmasaydı, bunca eşya, bunca teknolojik ürün nasıl hayatlarımızın içine girebileceklerdi? Teknoloji alanında çalışan ve uzmanlaşmış insanlar olmasaydı, nasıl medeniyetimizi ilerletebilecektik? Meslekler, toplumları yüceltmeleriyle birlikte o mesleği yapan insanları da yüceltmektedirler.

Askerler olmasaydı yaşadığımız toplumu kimler koruyacaktı? Doktorlar olmasaydı hastalandığımızda veya yaralandığımızda nasıl hayatta kalacaktık? İşte tüm bu meslekler ve o meslekleri iyi yapan insanlar aslında toplum dediğimiz yapının bel kemiğini oluşturmaktadırlar. Bu meslekleri iyi yapan insanlar toplumun içinde belki de o toplumun yarısı kadarını oluştururlar, belki biraz daha azını oluştururlar. Ama bu insanların varlığı tüm toplumu ayakta tutar. Meslek sahipleri sayesinde yaşlılar bakıma muhtaç olmaktan kurtulurlar. Birileri onların yükünü sırtlar. Çocuklar ve gençler toplum içinde büyüyebilirler. Meslek sahipleri onların da yükünü sırtlarlar. Ve böylece meslek sahibi olan kesim toplumu sırtında taşıyarak ileriye doğru sürükler.

 

İşte bu yüzden bir uzmanlığa, bir mesleğe sahip olan insanlar, aslında hem toplumlarını hem de kendilerini yüceltirler. Meslek sahibi olmak dediğimiz kavram, işte bu sebepten dolayı son derece önemlidir. Meslek sahiplerinin azaldığı veyahut da herhangi bir ihtiyaç duyulan meslek alanında yeterince çalışacak insanın olmadığı toplumlarda belli başlı konularda aksaklıklar meydana gelmeye başlar. Örneğin bir ülkede yeterince doktor yoksa o ülkedeki insanların sağlık problemlerine çözüm bulmak zorlaşır. Bir ülkenin yeterince askeri yoksa o ülkeyi korumak zorlaşacaktır. Bir ülkede inşaat işçileri yoksa o insanlara barınak inşa etmek son derece problemli bir hale gelecektir. İşte bu yüzden meslek sahibi olan herkes hem toplumlarını yüceltir hem de kendilerini yüceltirler. Çünkü meslek sahipleri para kazanmaktan ziyade yaşadıkları topluma verdikleri katkıyla, yarattıkları değerle kendilerini ve toplumlarını yüceltirler.