Bir düzen kurmaya çalıştığınızda aslında yavaş yavaş şunu fark edeceksinizdir ki doğanın kendisi bile bu düzeni kurmanıza karşı olacaktır. Hem insan doğası hem de içinde yaşadığımız doğanın kendisi düzene karşı bir yapıdadır. Yaradılışları böyledir. Bu yüzden kalıcı bir düzen kurmak aslında asla mümkün olamayacaktır. Çünkü doğa karmaşıktır, kaotiktir. Kaotik olan hiçbir şeyde düzene oturtulamaz. Eğer doğanın içinde gerçekten bir düzen olsaydı ya da insan doğasında gerçekten bir düzen olsaydı insanlığın bugüne kadar kurduğu tüm düzenler, tüm devletler, tüm yapılar sonsuza kadar devam edebilme potansiyelinde olurdu.

Ama böyle olmuyor. Kurulan her şey yıkılıyor. Yapılan her şey eskiyor. Yok oluyor. Çünkü işin altına bakacak olursak aslında düzen sağlanamıyor. Bir düzen kurulamıyor çünkü doğa kargaşadan ibaret. İçinde bulunduğumuz doğanın kurallarına karşı gelip de sürdürülebilir bir yapı kuramayız. İnsan kaosun içinde hayatta kalabilse aslında hep kaosun içinde yaşamaya da devam ederdi.

Ama böyle olmuyor. İnsan kaosun getirdiği kargaşanın içinde hayatta kalamıyor. Hastalıklar, doğal afiyetler, insanların birbirine karşı yaptığı savaşlar. Ve hayatta kalamayan insan düzen arayışına gidiyor, düzen kurmak istiyor. Ama o düzen de zamanda doğanın kendisi tarafından harap ediliyor. Ve hiçbir şey kalıcı olamıyor. Hiçbir düzen kalıcı olamıyor.