İnsanların kendi gerçekliği içinde yaşadığını bugün pek çoğumuz duyabiliyoruz aslında. Çok söylenen bir laf. Hatta bunu konu alan filmler bile oldu. Aslında gerçek dediğimiz şeyin gerçekten gerçek olmadığı, sadece insanlar tarafından kurgulanmış olduğu ve bu gerçekler üzerinde yaşandığını hep başka yerlerden duyduk. Hatta burada bile birkaç içerikte ben de bahsetmişimdir. Peki, bu kadar gerçeğe insanlar neden inanıyor diye sorsak aslında karşımıza insanların günsel hareketlerinden ve doğasından başka bir sebep daha çıkacaktır. Bu da kanıtlanması mümkün olmayan argümanlarla insanların bir şeylere inanmasıdır. Yani şöyle örnek verebiliriz. 

Duygulardan yola çıkacak olursak eğer, birisinin sizi sevdiğini veya sizden nefret ettiğini düşünür ve buna inanırsanız, bu sevgiyi veya nefreti kanıtlamak için yapabileceğiniz hiçbir şey yoktur. Yani eğer elinizde kanıtlayabilme veya deneme yanılma yapabilecek imkanınız olsaydı, bunu yapar ve zaten emin olurdunuz. Ama bundan emin olamayacağınız için, böyle bir kanıtlama mekanizması olmadığı için inanmaya devam edersiniz. İşte, asla kanıtlanamayacak argümanlarla bir dünya yaratmak tam olarak böyle bir şeydir. Kanıtlama imkanınız yoktur ve bu imkan olmadığı için inanç mekanizması asla ölmez veya inanılan şey her neyse asla bitmez.

Veya dinlerin hepsine baktığımız zaman, aslında dinlerin hepsi kanıtlanamayan argümanlar üzerine kurulmuşlardır ve bunca zamandır devam etme sebeplerinden birisi de dinlerin aslında bu kanıtlanamayan argümanlardır. Çünkü dinler der ki bize, örneğin, cennet ve cehennem vardır derler. Cennet ve cehennemin varlığını kanıtlayamayız. Nerede olduğunu dinler de bile söylemez. Yani şu noktada, şu koordinatlardaki yerde cennet veya cehennem vardır diyemezler. Ama cennet ve cehennemin olmadığını da ispat edemeyiz. Ve ispat edilemeyen, varlığı veya yokluğu ispat edilemeyen bu argümanlar sayesinde insanlar kendilerine şu cevapları vermezler. Ben bunu kanıtlayabildim. Demek ki bu varmış veya ben bunu kanıtlayamadım. Demek ki bu yokmuş. Bunları kendilerine söyleyemeyecekleri için bir kısım insan inanmaya devam eder, bir kısım insan ise inanmamayı seçer. Ancak insanlar inanmaya daha meyilli oldukları için büyük bir kısım genellikle inanır. Veya bir tanrının varlığı genellikle sorgulanır. Ancak dinlerde anlatılan tanrının varlığını kanıtlamanın bir yolu da yoktur. Yani dinler kendilerine göre kanıtlar sunarlar ama görsel, işitsel bir kayıt veya buna benzer bir kanıt elinemeyiz. Ama var olmadığını da ispatlayamayız. İşte kanıtlanamayan argümanlar üzerinden inanılışlar böyle yürür. Her türlü inanış böyledir. Her zaman için kanıtlanamayan, ispatlanamayan, varlığı veya yokluğu kabul edilemeyen veya reddedilemeyen argümanlar olacaktır. Ve inançlar böyle yürüyecektir.