Bir insanın dışarıdan görünüşüne baktığımızda, genellikle karşınıza normal bir portre çıkacaktır. Bu normal portre aslında yanıltıcıdır. Aslında insanları tanıdıkça, neredeyse hiçbirinin normal olmadığını anlarsınız. Burada normallikten veya anormallikten kastettiğim şey, bir insanın toplumun geneline ne kadar benzediği konusudur. 

Aslında insanların büyük bir kısmı toplumun geneline benziyormuş gibi görünseler de aslında toplumun geneline pek benzemezler. Farklılıklar vardır. Ve bu farklılıklar bazı insanlarda çok fazladır. Bazı insanlarda ise yok denecek kadar azdır. Ancak bu tarz farklılıklar genellikle dışarıdan pek belli olmaz.

Çünkü mesele görüntüye geldiği zaman, şıklığın veya güzelliğin genellikle çok geniş bir tanımı veya skalası yoktur. İnsanlar güçleri yettiğince şık veya güzel gözükmek için tek bir model görüntüye doğru kayabilirler. Ama iş, görüntüden çıkıp bireyin kim olduğuna gelmeye başladığı zaman ise aslında kimse göründüğü gibi değildir. Buradan bu sonuca net bir şekilde varabiliriz.