İnsanlar zamanla yaşlandıkça zaten doğanın gereği olarak çürümeye de başlarlar. Ancak bu çürümenin nasıl olacağı aslında insanın kendisine bağlıdır. Aslında hayat, bir insan izin verirse onu çürütür, bir insan izin vermezse onu çürütemez. Hayatı nasıl yaşadığımız aslında hayatın bizi çürütüp çürütemeyeceğini belirler. Hayatımızı nasıl yaşadığımız ise bizim ellerimizdedir. Peki hayat dediğimiz şey bir insanı nasıl çürütebilir? Bunun için çok basit bir örnek verecek olursak, çok fazla alkol alan birisiyle hiç alkol almayan birisini kıyaslayacak olalım ve bu süreci yıllara vuralım. Yıllarca çok alkol alan birisiyle yıllarca spor yapan birisini hayat içinde kıyaslayacak olursak eğer bu iki insan yaşlanmaya başladığında yıllarca alkol alan insanın iç organlarında özellikle belli başlı problemler çıkabilir ve hayat bu insanı çürütmüş olur. 

Ancak yıllarca spor yapan insanın sağlık problemi yaşama riski çok daha az olacaktır. Aslında burada insanın kendine nasıl baktığı veya nasıl gördüğü ile ilgili bir sonuca varıyoruz. Peki bir insan neden kendine iyi bakmaktan kaçınabilir? Burada birkaç temel sebep görebiliriz. Bilinci temel sebep, insanın hayata karşı büyük bir boşvermişlik içinde olmasıdır. Yani, bir insan düşünün ki, örneğin güvenlik riski yüksek bir iş yapıyor olsun ama yaptığı riskli iş sırasında hiçbir iş güvenliği kuralına uymuyor olsun. Çünkü hayata karşı büyük bir boşvermişlik içerisinde olduğunu düşünelim. Yani biraz depresif bir durumda olsun aslında. Yıllar içerisinde bu insanın başına türlü türlü kazalar geldiğini ve bu türlü türlü kazalar sonucunda eğer hayatını kaybetmezse, son derece feci bir şekilde sakatlıklar geçirebileceği veya ilerleyen yıllarda vücudunda belli hastalıklar, rahatsızlıklar ortaya çıkacağını görme şansımız olabilir. 

Bakımsızlık, hayatı boşvermişlik, insanın kendini çürütmesine sebep olan temel faktörlerden biridir. Bir diğer temel faktör ise, insanın kendine hakim olamayan bir şekilde hazlarının peşinde koşmasıdır. Sürekli eğlence hayatında olan, çok fazla kendisine keyif veren her türlü maddeyi kullanan bir insanın, bu şekilde devam ederse yıllar içerisinde sağlıklı kalabileceğini veya hayatını çürütmeyeceğini söyleyemezsiniz. Hayat bu insanı illaki çürütecektir. İnsanı çürüten bir diğer kritik unsur ise cehalettir. Bir insan cehaleti yüzünden sağlıksız olduğunu bilmediği şeyleri yıllarca tüketebilir veya sağlıksız olduğunu bilmediği şeyleri yıllarca yapabilir. Ve bu cehaleti sonucunda da yıllar geçince hayatın bu insanı çürüttüğünü görebiliriz. Aslında burada üç temel sebepten bahsettik. Biri cehalet, birisi insanın kendine haz almaktan alıkoyamaması, yani hazların hayatın merkezine konulması, üçüncüsü ise hayata karşı bir boş vermenin içinde olmak dedik. Bu üç temel sebep insanın kendi kendini çürütmesine, daha doğrusu hayatın bu insanı çürütmesine sebep olur.