Hayatımızda rutinleri ve sıkıcılıkları genelde pek yer vermek istemeyiz. Pek çok insan hayatında bir farklılık, bir hareket arayabilir. Ancak işin gerçeği şu ki aslında hepimizin hayatı rutinlerden oluşuyor. Aslında hepimiz sürekli olarak aynı şeyleri yapıp duruyoruz. Evet, işin gerçeği bu. Aslında ne kadar rutinlerden sıkılsak veya onlardan kaçmak istiyor olsak da aslında işin özünde hepimizin yaptığı şeyler aynı ve rutinlerimiz de aynı aslında.

 

Peki rutinlerimiz neler mi? Mesela hepimiz yemek yiyoruz. Hem de her gün. Günde birkaç defa bunu yapıyoruz. Tüm insanlar. Hepimiz konuşuyoruz. Hem de her gün. Belki de saatlerce. Pek çoğumuz bir işe gidiyoruz. Hem de her gün saatlerce. Pek çoğumuz geçmişimizde bir eğitim aldık veya şu anda alıyoruz. Hem de her gün saatlerce. Aslında bu ve bunun gibi daha bir sürü rutin sayabilirim. Mesela pek çoğumuz için bir şeyler içmek. Bir rutin olabiliyor. Kahve, çay veya bunun gibi şeyler. Bunları da günde birkaç kere yapıyoruz. Hem de her gün.

Bir düşünsenize, çalışmayıp tatile gitsek, bu sefer tatilde yemek yemeye başlayacağız. Tatilde uyuyacağız ve uyanacağız. Tatilde insanlarla konuşacağız. Tatilde yaptığımız farklı şeyler ne olabilir? Yüzmek olabilir, ama onu çok istesek normal hayatımız içinde de yaparız. Belki güneşlenme kısmını normal hayatımızda yapamayız. Kışın bir yerde tatile gitsek aslında. Burada yapamayacağımız şeyler, belki de kafa dinlemek olurdu ya da kayak yapmak. Bunlar farklı olurdu ama geri kalan pek çok şey yine aynı olurdu. Rutinlerden, monotonluktan aslında kaçamayız. İnsanın hayatı aslında küçük ve büyük döngülerden oluşur. Ve bu döngüler içerisinde dönüp durur. Her gün işe gitmek kısa vadeli bir döngüdür. Her gün yaşarız veya her gün yemek yemek kısa vadelidir. Günde birkaç kere bunu yaşarız. Ama bir düşünsenize, tatile gitmek belki de yılda bir kere yaşadığımız veya iki yılda, üç yılda bir yaşadığımız bir döngüdür. Bunu her zaman yaşayamayız. Ama sonuçta bir döngüdür. Başlar ve biter.

 

Aslında içinde yaşadığımız doğada tıpkı böyledir. Döngüleri vardır. Örneğin mevsimler. İlkbahar, yaz, sonbahar, kış. Her yıl düzenli olarak kendini tekrar eder. Tabi her coğrafya dört mevsimi yaşayamaz ama sonuçta bu mevsimler vardır. Dünya güneşin etrafında döner ve bir yılını tamamlar. Onun dönüşü bir döngüden ibarettir, bir tur atar aslında. Ağaçlar her sene meyve verirler. İyi veya kötü. Her sene çiçek açarlar. İyi veya kötü. Otlar her sene yeniden çıkar. Yeşillenir. Sonra sararır her sene. Doğada kendi içinde bitmeyen döngülerden ibarettir aslında. İnsanın hayatı da öyledir işte. Bitmeyen döngülerden ibarettir aslında.

Ve içinde yaşadığımız doğa gibi biz de sürekli kendimizi tekrarlar dururuz aslında. İçimizden gelen istek ve arzular sürekli kendini tekrarlar durur. Bu yüzden yaptığımız yöntemler farklı olsa da arayışlarımız genelde aynıdır. Arayışlarımız genelde aynı olduğu için döngülerimiz de genelde aynıdır, düşüncelerimiz de genelde aynıdır ve yapacaklarımız da genelde aynı olacaktır. Dediğim gibi bu doğanın yarattığı rutinlerle ilgili bir şeydir. İnsan da bu doğanın az veya çok bir parçası olduğu için bu doğadan rutin ve alışkanlıkları kendisine almış.

 

Sonuç olarak biz insanlar da doğa gibi döngülerden ve rutinlerden ibaretiz. Aslında yaptığımız pek de fazla özel bir şey yok. Sadece biz sonradan kendi istek ve arzularımızla kendi hayatımızı daha özel kılmaya çalışıyoruz. Yani bir düşünsenize, Himalaya dağlarına tırmanan birisinin doğuştan Himalaya dağlarına tırmanacağı belli midir? Bunun için mi yaratılmıştır? Hayır. O kişi sonradan bunu kendisi istemiş ve hayatına bir farklılık yapmıştır. Veya ampulü bulan Edison'ın ampulü bulacağı belli midir? Hayır. O da sonradan bir farklılık katmıştır aslında dünyaya. Kendi çabalarıyla bunu yapmıştır. Yani geldiğimiz sonuç şu ki, insanlar farklılık yaratmak için doğmazlar. Sonradan kendi istekleriyle, kendilerini zorlayarak, çalışarak bir farklılık yaratırlar. Onun dışında insan sadece insandır. Hayatta kalmak ve üremek için yaşar. Bunun için rutinleri vardır.