Günümüz toplumunda insanların birbiriyle olan farklılıklarına baktığımız zaman aslında geçmişe kıyasla çok daha şaşırtıcı bir yoğunluk görmekteyiz. Geçmiş insanların, özellikle sadece bir iki kuşak öncesine kadar baktığımızda toplumun genellikle tek tip denebilecek insanlardan oluştuğunu ve bu tek tipleşmenin de aynı inanca, aynı dili konuşan, aynı kültürü taşıyan, aynı şeyleri düşünen ve bunları hiçbir şekilde sorgulamayan bir kitle olduğunu görebiliriz. Günümüzde ise olaylar çok daha farklı. Toplumun kendisinden çok daha farklılaşmış insanların oranı çok daha yüksek. Özellikle yeni insanlara ya da yeni nesle dikkatli bakınca bu farklılık çok daha göze çarpıyor. Geçmişe kıyasla insanlar yaşadıkları toplumdan ciddi anlamda kopmuş vaziyette. Kimse kimseye benzemiyor artık. Bir sürü görüş, bir sürü düşünce var. 

Bir sürü inanış var. Çeşit çeşit. Peki tüm bu çeşitliliğin sebebi ne oldu? Aslında bu çeşitliliğin sebepleri birkaç tane önemli gelişimle birlikte patlak verdi. Çeşitliliği başlatan en önemli şey aslında internetin yayılması oldu. Böylece küçük azınlıklar kendi görüşlerini tüm dünyaya yayabilecek bir platform buldular. Ve azınlıkların büyümesi bu farklılığı yaratan yegane şeylerden birisi oldu. İkincisi internetle birlikte onun bir yan ürünü olan sosyal medyanın da hayatımıza girmesiyle insanlar başka görüşleri iyice görerek kendi düşünce yapılarını daha farklı bir şekilde oluşturdular. Üçüncü en büyük neden ise geleneksel toplum yapısının çökmesiyle insanları ortak bir geleneğe bağlayan tek bir yapının ortadan kalkması oldu. Yani insanları ortak kültür, ortak düşünce yapısıyla bağlayan sıkı ve geleneksel toplumsal yapısının dağılması.

İşte tüm bu yaşananlara ve ortaya çıkan devrimsel değişimlere baktığımız zaman, teknolojinin gelişmesi ve toplumsal yapının, geleneksel yapının değişmesiyle birlikte bunca çeşitliliğin ortaya çıktığını söyleyebiliriz. Bu farklılığın hem iyi hem de kötü yanları olabilir. İyi yanı aslında insanların kendilerini keşfetmek adına çok önemli adımlar açmasını sağlayabilecek bir yapı oluştu. Eski geleneksel toplum, tüm farklılıkları içinde yoğuran, onları aslında ezen ve insanı tek tipleştiren bir yapıya sahipti. Bugünün toplumu ise öyle değil. İnsanların düşünceleri ve fikirleri çok daha farklı bir yöne evrilebilecek imkanlar bulabiliyor. Tabi burada en büyük problemlerden birisi, insanların aslında düşünmüyor olması. Bugün insanların pek çok ortak yanını da görebilirsiniz. Aynı şeyi giymek isteyen, aynı şeyleri gülen, aynı şeyleri ağlayan bir sürü insanlar, aslında insanlar kendi geleneksel toplum yapılarının parçalanmasına rağmen yine ortak yapılar etrafında birleşmeye çalışıyorlar. Bu toplumsallaşma aslında insan doğasının bir gereği olduğu için gerçekleşiyor. İnsan doğası her zaman için kalabalık olma, sosyal olma ve bir yapı oluşturma yönünde hareket eder. Bireysel olarak hareket etmek genellikle insan doğasına aykırıdır. Pek çok insan bu sebeple bireyselleşme akımına rağmen o kadar da bireyselleşemez. Bir yere kadar bireyselleşebilir. Ama insan doğasının toplumsallaşma özelliği yüzünden yine pek çok ortak yanda toplum içerisinde mevcut. Zaten toplum da toplum yapan şeylerden birisi bu. Bu olmasaydı toplumlar dağılır giderdi. Bugün farklı insanların geçmişe göre daha çok olduğunu söyleyebiliriz. Farklı düşüncelerin ve farklılıkların ortaya çıkmasına yönelik büyük bir potansiyel olduğunu da söyleyebiliriz. Ama toplumun geneliyle kıyasladığımız zaman farklı insanların sayısının yine az olduğunu da söyleyebiliriz.