İnsanların eğitilmesi ve buna göre yaşamaları belki de hemen hemen her toplumun idealinde olan bir şeydir. Yönetimler yönettikleri halkı kendi istedikleri şekilde eğitmek isterler. Ancak eğitmek o kadar da kolay değildir. Eğitim tamamlanamamış veya sağlanamamış bir millet cezalarla yola getirilmeye çalışılsa da aslında cezaların hiçbir eğitici yanı yoktur. Cezalar sadece insanların bir şeyi yapmaktan çekinmesine sebep olur veyahut da gizli gizli yapmasına sebep olur. Ama insanları içten içe eğitmezler. Eğitimli bir insan, eğitildiği bir konu hakkında o davranışı yapmaya gönülden istekli veya isteksiz olacaktır.

Örneğin yerlere çöp atma konusu. Bir insan yerlere çöp atma konusunda bilinçli ise, içinden yerlere çöp atmamak gelecektir. Yerleri çöpleri çöpe atmak gelecektir. Ama bu konuda eğitimli olmayan bir insan, sadece çöpleri atmanın ceza verildiği durumlarda çöpleri yere atmayacaktır ve çöpe atacaktır. Ama burada, yere çöp atmanın cezalı olmadığı durumlarda yine çöpünü yere atacaktır. Çünkü o bilinci ve eğitimi kazanamamıştır birey.

Eğitim, cezasız olarak insanların doğru kabul edilen davranışları yapmalarını sağlarken, ceza ise bunu zorla yaptırır. Ve günün sonunda aslında cezaların aşılabildiği, delinebildiği ve kuralların geçirebildiği her alanda, cezayla eğitilmeye çalışılan insanların daha çok yanlış denilen davranışlara yöneldiğini ve sistemin kendisine büyük zararlar verdiğini görebilirsiniz.