Yapılan bir iyiliğin değerini belirleyen esas şeylerden birisi ne olabilir? Bir iyilik olması mı, yoksa bir insanın size iyilik yapmış olması mı, yoksa iyiliği yapan kişinin bunu sık sık yapmaması mı, ya da size nasıl davrandığıyla mı ilgili veya iyiliği yapan kişinin kim olduğuyla mı ilgili? Aslında ne yazık ki bir iyiliği değerli kılan şey, iyiliği yapan kişinin size bunu ne sıklıkla yaptığı ve kim olduğu ile ilgilidir. Ne yazık ki insanlar yapılan iyilikleri değil de insanları önemserler. Bu da aslında iyiliğin bir kıymetinin olmadığını bize gösterir insanlar açısından. Önemli olan hangi bireyin, hangi şahsın iyilik yaptığıdır. 

Eğer sıradan bir bireye hiç önemsemediği, hiç değer vermediği, hiç saygı duymadığı birisi bir iyilik yaparsa, bu iyiliğin hiçbir değeri olmayabilir. Eğer bir bireye zaten sürekli iyilik yapan ve iyilik yapmasına alışılmış birisi iyilik yaparsa, bu yapılan iyiliğin de hiçbir değeri olmayabilir. Ama bir bireye samimi olmadığı, daha saygın birisi iyilik yaparsa, bu iyiliğin değeri daha yüksek olabilir. Eğer bir bireye kendisinden daha saygın, kendisinden daha güçlü olan birisi iyilik yaparsa, bu iyiliğin değeri daha da çok olabilir. Ne yazık ki bu her insan için olmazsa da pek çok insan için geçerli olan bir gerçektir.

Hayatının belli dönemlerinde çok zorluklar yaşamış bir insan ve bu zorluklardan ders çıkarabilmiş bir insan, bireyin değil de yapılan iyiliğin kıymetini bilebilir. Erdemli ve ahlaklı olmayı başarabilmiş bir insan da yapılan iyiliğin kıymetini bilebilir. Ama bunları başaramamış olan toplumun büyük kısmı iyiliğe değil de bireyin kendisine bakacaktır. Ne yazık ki iyilik onu yapan kişi kadar kıymetli oluyor. Peki neden güçlü, saygın ve size zarar verebilecek ya da zarar veren birisinin yaptığı iyilik daha önemli oluyor? Çünkü o kişi size iyilik yaptığı zaman bu bir samimiyet göstergesi olarak algılanabiliyor ve birey doğal haliyle güçlü olana yaklaşmak istediği için bu iyilik daha kıymetli olabiliyor. Ancak zaten sürekli kendisine iyilik yapan veya saygı duymadığı, güçsüz gördüğü birisi tarafından iyilik görünce buradan bir menfaati olmayan birey için iyiliğin de bir değeri olmayabiliyor. İnsan doğası aslında menfaatçi bir yapıya sahip olduğu için iyiliği de doğal haliyle menfaatlerine göre algılıyor. Dediğim gibi eğer erdemli, ahlaklı veya hayatın verdiği acılardan ders çıkarmış birisi değilse karşınızdaki yaptığınız iyiliğe değil size bakacaktır sadece. Sizde ne görüyorsa yaptığınız iyiliğin de değeri o kadar olacaktır. Bu yüzden bir insanın sevgisini kazanmak için ona boşu boşuna iyilik yapmanıza hiç gerek yok. Gözünde değerli olun, daha sonra iyilik yaparsanız sizin değeriniz kadar yaptığınız iyiliğin bir anlamı olacaktır. Ya da gözünde güçlü olun, ya da saygın olun. Bu sizi daha sevilen ve sayılan birisi yapacaktır. Yaptığınız iyilikler sizi sevilen ve sayılan birisi yapmayacaktır ne yazık ki.