İnsanlığın kendi varoluşu veya içinde bulunduğumuz kainatın varoluşu son derece büyük bir bilinmezdir. En azından insanların kendisi için bu böyledir. İnsanlar nasıl varolduklarını gözleriyle görmediler. Niye varolduklarını kulaklarıyla duymadılar. Kendi yaratıcısını veya yaratıcılarını görmediler. İşte bu sebepten dolayı yaratılışların da anlamını aslında insanlar bilmiyor. Yani insanlar kesin ve net bir şekilde niye yaratıldıklarından habersizler şu anda. Ama bu yaratılışın da bir anlamı olduğuna inanmak istiyorlar aslında. Ve insanlık kendi yaratılışının, kendi varoluşunun bir anlamı olduğuna inanmak için aslında büyük bir çaba ve efor sarf etmiştir. Tarih boyunca bunu yapmıştır.

Tarih boyunca ortaya çıkan dinler, felsefeler ve bilim dediğimiz şey aslında varoluşa bir anlam verme çabasıdır, insanların varoluşlarına verdikleri bir anlam çabasıdır. Hem kainatın hem de kendi varoluşlarının nereden geldiğini veya bu varoluşun niye olduğuna dair bir anlam verme çabasıdır. Peki bu çabanın altındaki motivasyon ne olabilir? Aslında bu çabanın altındaki motivasyon, birincisi insan beyninin belirsizliğe olan tahammülsüzlüğüdür. İkincisi, insanın çevresinde olan her şeye bir neden-sonuç ilişkisi kurma refleksidir. Özellikle de bu konu kendi varoluşu gibi yaşamsal ve kritik bir konu olduğunda. Üçüncüsü ise aslında daha yüzeysel, psikolojik bir sebep olan kendisinin anlamsızlığının veya kendi varoluşunun amaçsızlığıyla yüzleşmek istememe isteğidir. Yani psikolojik bir savunma mekanizmasıdır. İşte bu sebepler bir araya geldiğinde insanlık kendi varoluşuna bir anlam yükleme çabasına girmektedir. 

Hem içgüdüsel bir refleks olarak hem bilişsel bir refleks olarak hem de psikolojik bir refleks olarak insanlık kendi varoluşuna bir anlam yükleme çabasına girer. Ancak bu anlam yükleme çabası yine de varoluşun anlamını bize net bir şekilde sunmaz. Bize varoluşun anlamını kanıtlamaz. Belki de varoluş dediğimiz şey ya da insanların varoluşu tamamen amaçsız, tamamen sıradan ve öylesine olmuş bir şey de olabilir. Belki de insanlığın hiçbir anlamı yoktur. Belki insanlığı yaratan güç her neyse bunu belki de din kitaplarında yazdığı gibi bir anlama, bir sevgiye yükleyerek değilde belki de hiçbir anlamı olmadan öylesine yapmıştır. Belki de insanlık öylesine oluşmuştur veya oluşturulmuştur. Bunu bilemeyiz. Ama insanlık bununla da yüzleşmek istemediği için bu belirsizliği, kendi yaradılışının belirsizliğini, varoluşunun belirsizliğini kendi istediği formata çekerek felsefeyi ve dinleri bu amaçla kullanmıştır. Ve hala da kullanmaya devam etmektedir.