Bugüne kadar tanıştığınız bütün insanları bir gözünüz önünden geçirin. Geçirdiyseniz şimdi kendinize şu soruyu sorun. Kaç tanesi sizin yanınızda kaldı? Belki bir ya da iki. Ama pek çoğu kendi yollarına gittiler. Ne kadar samimi olursanız olun, ne kadar yakın hissederseniz hissedin, olay sizin hissettiklerinize göre gitmiyor. Er ya da geç o insanlar kendi yollarına gidiyorlar. Peki, buradaki en büyük sebep, en büyük motivasyon ne olabilir?

Bu konuda aslında bir sürü cevap var. Yani yakın hissetmenize rağmen niye bu insanlar kendi yollarına gidiyorlar? Burada insanları kendi yollarına yönlendiren en büyük motivasyon o kişinin kendi yolu olmasıdır. Ama sizinle bir araya gelmesini engelleyen en büyük olay ise ortak alan ve durumların ortadan kalkmasıdır. Şöyle düşünün, şu ana kadar tanıştığınız bütün insanlarla ortak bir alanda, ortak bir etkinlikte, ortak olan yerlerde tanıştınız.

Birbirinize yakındınız, birbirinize ulaşmanız kolaydı. Ancak tüm bu ortaklıklar bittiğinde o insanların size gelmesi için aşması gereken bir mesafe olduğunu ve bu mesafenin aslında aşılması için yeterli bir motivasyon olmadığını fark edebilirsiniz. Neden insanlar sizin için kalkıp gelsinler ki? İşte bu ortak alanların azalması da insanları sizden uzaklaştırdı, kendi yollarına gitmelerine sebep oldu. Az sayıda insan, size gerçekten değer veren insanlar her şeye rağmen sizin yanınızda kaldı.