Evet, başlıkta belirttiğim konunun günümüzde iki ana sebebi olabilir. Aslında bu iki ana sebebi tek bir başlık altında değerlendirip ikiye bölersek, burada karşımıza çıkan şey, küresel medya ve küresel medyanın da en büyük iki kolu diyebileceğimiz, yani insanlara dünya çapında olup bitenleri gösteren bir normal medya, bir de sosyal medya diyebiliriz. Normal medya ve sosyal medya yüzünden pek çok insan şu anda hayatında bulunduğu konumdan sıkılıyor, utanıyor olabilir. Çünkü arzulukları hayatı yaşayan insanları görüyorlar, ancak kendileri o hayatı yaşayamıyorlar. Lakin o hayata hak ettiklerini zannetiyorlar. Televizyonlarda ya da telefonların ekranlarında, sosyal medya platformlarının içinde gördükleri insanların o konuma nasıl geldiklerini tam olarak bilmiyorlar. 

Ya da gördükleri kısa bir kesitin o insanların hayatının tamamı olduğunu zannediyorlar. Belki de gördükleri insan çok yoğun çalışma temposuna sahip birisi ama 40 yılın başı oraya gelip güzel bir tatil yapabilmiş, bu anı çekip ekranlara koymuşlar. İnsanlar da o kişinin tüm hayatını böyle zannediyor. İşin daha da tuhafı, bunu pek çok insana anlatamıyorsunuz. Zannediyorlar, zannettikleri şeye inanıyorlar, inandıkları şey uğruna sıkılıyorlar, bunalıyorlar ve üzülüyorlar.

Gerçekliğine emin olmadıkları bir konunun esiri olmuşlar. Sırf gördükleri birkaç anlık fotoğraf veya paylaşım yüzünden. İstediğimiz bir konuda daha iyisini görmek ve ona sahip olamamak, eminim ki pek çoğumuz için sinir bozucu ya da üzücü olabilir. Ama o en iyisi sadece birkaç tane. Birkaç tane olan bir şeye sadece birkaç tane insan sahip olabilir. Sizin o birkaç tane insandan beri olmanız için epey bir yol gitmeniz lazım. Ancak pek çoğumuz o yolu hiç gitmedi.