Bir insanın bir şeyleri unutması, genellikle hafızasıyla ilgili bir durumdur. Hele ki kim olduğunu unutması, hafıza kaybı veya kafaya alınan sert bir darbe ile ilişkilendirilebilir. Tabi bu, insanın kim olduğunu unutması konusunda akla gelen ilk senaryodur. Ancak benim söyleteceğim şey, hafıza kaybıyla ilgili olan bir unutma değildir. Daha çok, insanın yaşarken kim olduğunu unutması ile ilgili olacak. Yani bir insan yaşarken, bir şeyler yaparken kim olduğunu nasıl unutabilir, bunu anlamaya çalışacağız. 

 

Bir insan yaşarken nasıl kim olduğunu unutur? Bunun cevabı ise aslında, durmadan çalışmakla ilgilidir veya durmadan mücadele etmekle ilgilidir. Bir insan düşünün, kendini ayıracak vakti yok. Çalışmak zorunda ve sürekli çalışıyor. Bir süre sonra bu insan neleri sevdiğini, neleri sevmediğini, nelerle ilgilendiğini, nelerden keyif aldığını unutmaya başlar. Çünkü yaptığı tek şey çalışmaktır aslında, başka hiçbir şey yapmıyordur. İşte bir insanın kendini unutması tam olarak böyle başlar.

Hayat bazen insanı çok zor durumlara sokar. Bir insan bu sebeple durmadan mücadele etmek zorunda kalabilir. İki işte birden çalışmak zorunda kalabilir. Veya tek bir işte çalışır ama işten sonra eve geldiğinde farklı bir mücadele başlar. Belki evdekilerle geçinemiyordur. Onlarla ayrı bir mücadele vermek zorundadır. Belki başka dertleri vardır ve kendinde ayıracak zamanı yoktur. Şöyle oturup düşünecek zamanı yoktur. Ben kimim, ne yapıyorum diyecek vakti ya da hali yoktur. Bunu diyemeyen bir insan, bunu kendine soramayan bir insan aslında kim olduğunu unutmaya başlar. 

 

Bir insanın bu şekilde kim olduğunu unutması ise onun uzun süreçte belki karakterini bile etkileyebilecek bir durumdur. Onu pek çok duygudan uzaklaştırır. Sadece sevmek veya neşelenmekle ilgili bir şey değil bu. Zamanla insan diğer duygulardan da, öfke gibi, şiddet gibi duygulardan da uzaklaşmaya başlar. Çünkü bunları bile hissedecek vakti olmayabilir. Bunları bile içinde yaşayacak vakti olmayabilir. İnsanın duyguları körelir. Zaten belirgin olan duyguları ve karakteristik özellikleri körelen bir insan kim olduğunu unutmuştur. Kim olduğunu yaşayamaz bile. Artık o eski insan değildir. Bambaşka birisidir. Ama pek de sıradan insan gibi değildir.

Hayat zaten yaşandıkça insanı değiştiren bir şeydir. Ama kim olduğunu unutarak değişmek, işte bu çok daha farklı bir süreçtir. Her şeye bir görev ya da iş gözüyle bakmak, nelerden keyif aldığını veya keyif almadığını unutmak. Böyle bir durumda bir insan kendine neden yaşadığını bile sorar. Neden var olduğunu bile sorar. Yani yaşamın ne anlamı kalır? Mutluluk ya da keyif hissedemeyen bir insan ilk başta bunu kendine soracaktır. Aslında yaşamın anlamı ilk zamanlardan beri hayatta kalmak ve mücadele etmek olsa da bir süre sonra bundan bile keyif alamayan günümüz insanı neden yaşadığını kendine sormaya başlar. 

 

Ve aslında hayatına bir anlam da veremez. Çünkü uğruna mücadele ettiği şey kendisinden başkası değildir. Yalnızdır. Ve bu yalnızlığı da ona kim olduğunu unutturur. Çünkü insan aslında kendisini tanımak için kendini başka insanlarla kıyaslar. Yani sosyalleşerek insan kendini tanır. Bu en iyi tanıma yöntemlerinden bir tanesidir. Ve insan çok fazla mücadele ettikçe sosyal yönden de kendisinin kim olduğunu unutmaya başlar. Ve bu yalnızlık içinde hem kendi yaşamını hem de kendisinin kim olduğunu sorgulamaya başlayabilir. Ama tabii bunları çok düşünecek vakti yoktur. Ve kim olduğunu ve niye yaşadığını unutur gider. Fazla çalışmak, fazla mücadele etmek her zaman için çok iyi bir şey olmayabilir. Özellikle uzun vadede insanın kim olduğunu unutmasına ve neden yaşadığını sorgulamasına sebep olur.