Size bir şey söylemeye çalışan bir insan düşünün veya sizi ikna etmeye çalışan birisini düşünün. Siz onu her dinlemediğinizde ya da onu karşı kulak tıkadığınızda sesini biraz daha fazla yükselterek aynı şeyleri söylemeye devam ettiğini düşünün. Bunun her seferinde biraz arttığını hayal edin. Sonunda ne yaparsınız? Size zarar vermiyor. Size karşı bir şiddet eyleminde bulunmuyor. Yalnızca size bir şey söylüyor ama her seferinde daha yüksek sesle söylüyor.

Sesi daha gür çıkıyor. Ve bunun sonunun gelmediğini düşünün. Bu durumda o kişinin istediğini yapmak veya en azından onu dinlemek zorunda kalmaz mıydınız? Tabii ki de kaldırttınız. İşte burada önemli olan konu veya bugünkü konumuz giderek artan ses. Bunun belki de en güzel örneğini Hindistan'ın bağımsızlık sürecinde görebiliriz. Hindistan bağımsızlığına giderken ve İngilizlerden kurtulurken, İngilizlere karşı hiçbir terör eyleminde bulunmadılar. İngilizlere karşı hiçbir şiddette bulunmadılar. İngilizlerin onlara şiddet göstermesine rağmen.

Hindistanlılar sadece her seferinde daha fazla büyüyen bir kalabalıkla seslerini duyurdular, eylemlerini yaptılar, grevlerini yaptılar ama her seferinde ses daha da yükseldi. Her şeye rağmen, tüm baskılara rağmen ses daha da fazla yükseldi. Bunun sonunda ise İngilizlerin en sonunda çekilmek zorunda kaldığını görebiliriz. Giderek büyüyen bir ses asla durdurulamayabilir. Giderek büyüyen bir ses her zaman için iyi bir sonuç getirme potansiyeline sahiptir. Şiddetten uzak, giderek büyüyen ve asla bitmeyen bir ses.