Bir insanın niçin yaşadığı sorusunu sorduğumuz zaman, pek çoğumuzun aklına gelen ve aslında doğru da olan cevap, insanların kendileri için yaşadığıdır. Evet, insanların tamamı önce kendileri için yaşar. Bu insan doğasının kaçınılmaz bir gerçeğidir. Ancak insan, önce kendisi için yaşadıktan sonra, başkaları için de yaşar mı? İşte bu son derece kritik bir sorudur. Çünkü eğer bir insan veya insanlar topluluğu, sadece kendileri için yaşamaktansa, başkaları için yaşamıyorlarsa, o zaman orada bir terslik var veya terslik olacak demektir.

Çünkü herkesin kendisi için yaşadığı bir toplum, günün sonunda feci şeyler yaşayabilir. Başına feci şeyler gelebilir. Ancak söz konusu olan şeyi başkaları için yaşamak olduğunda, burada önemli detaylar karşımıza çıkar. Örneğin, bir insan, düşünün, bu insan tamamen yalnız başına yaşıyor olsun ve hayatının içinde ona destek olacak. Belki onun yalnızlığını giderecek. Başka hiçbir insan olmasın. Tek sorumluluğu kendisi olan bir insan, düşünün.

Bir de, hayatında başkaları için yer olan, başkalarının sorumluluğunu da alabilen bir insan, düşünün. Sizce, böyle bir durumda, günün sonunda kim daha avantajlı, kim daha mutlu veya huzurlu olur? Mutlu olacak olan taraf, kime veya neye karşı kendinizden fedakarlık ettiğine göre değişse de, genellikle başkaları için yaşayan taraf olabilir. Tabii bu mutluluk hemen gelmeyebilir. Ama günün sonunda, yalnız kalmaktansa, başkalarıyla birlikte olmak bu mutluluğu getirebilir.