Bir insana özenmek, onu tamamen taklit etmek veya ona tamamen uyum sağlamak ya da onu rol modeli olarak almak. Aslında bu dördü de birbirinden farklı olabilecek konulardır. Özenmek ve taklit etmek genellikle bir insanın çocukluğunda ve gençliğinde yapabileceği bir harekettir. Rol modeli almak da aynı şekilde geçerlidir. Yani bir insan büyürken nerede nasıl davranacağı veya hangi durumda ne yapacağı konusunda hiçbir bilgi ve tecrübe sahibi olmadığı için kendisine saygı duyduğu veya sevdiği bir insanı rol modeli olarak almaya davranışına girecektir. 

 

Veya ona özenip onu taklit etme eğilimine girecektir. Buradaki bireyin zaten çocukluğunda ve gençliğinde bir karakteri, bir kişiliği olmadığı için bu karakter ve kişiliği oluştururken başka insanları taklit etmesi son derece normaldir. Genelde kız çocuklarında anne, erkek çocuklarında da baba örnek alınır, taklit edilir veya rol modeli olarak alınır. Anne veya baba ortada yoksa başka bir akraba veya yakınlardaki bir abi, bir abla veya anneanne veya dede rol modeli olarak alınabilir. Bunlar birey büyürken son derece normaldir ancak bir birey eğer kişiliğini oturtamamışsa veya kişiliksiz olarak yaşamayı da tercih ediyorsa bu durumda kendi başına son derece büyük dertler açabilecektir.

Her ortamın insanı olmak, her ortama uyum sağlayabilmek, kendi duruşunu, yapısını her an değiştirebiliyor olmak ve bunun gibi şeyler. Aslında günümüz toplumunda böyle insanlardan görebiliyoruz. Böyle insanlar çakalların arasında çakal, kurtların arasında kurt, aslanların arasında aslan, ceylanların arasında da ceylan olmaya çalışabiliyorlar. Bu bir sevilme ya da ilgi görme ihtiyacından da kaynaklanabildiği gibi bir çıkar veya menfaat odaklı davranış olarak da yapılabiliyor. Yani ortada maddi bir çıkar da olabilir veya ilgi görmek, sevilmek gibi manevi bir çıkar da olabilir. 

 

Ancak burada biri için tehlikeli olan durum aslında doğaya baktığımız zaman son derece basit bir şekilde anlaşılabilecek bir durumdur. Bir insanın karakterini bir hayvana benzetirsek eğer ve hayvanların da birbirlerine benzeyemeyeceğini, taklit edemeyeceğini düşünürsek yani tamamen hiçbir hayvan, hiçbir hayvan taklit edemez. İşte böyle bir durumda hiçbir insan da aslında hiçbir insanı tam olarak taklit edemez. Cesur birisini taklit edemezsiniz. Psikopat birisini tamamen taklit edemezsiniz. İyi yürekli birisini tamamen taklit edemezsiniz. Veya sevecen, neşeli birisini tamamen taklit edemezsiniz. Yani bir insan bir insanı asla tamamen taklit edemez. Tıpkı bir çakalın bir çakalı veya bir kurdun bir kurdu taklit ettiği gibi, bir ceylanın bir kurdu veya bir çakalı taklit edemeyeceği gibi.

Doğada bir kurdu aslanların arasında bırakırsanız, aslanlar muhtemelen o kurdu paramparça edeceklerdir. Veya bir çakalı veya bir sırtlanı kurtların arasında bırakırsanız, kurtlar muhtemelen onu paramparça edeceklerdir. Veya bir ceylanı, sırtlanların veya kurtların ya da aslanların arasında bırakırsanız, muhtemelen o ceylanı yok edeceklerdir. İşte kendi karakterini bilmeyen bir insan veya karşısındakini de bilmeyen bir insan, eğer karakter olarak bir ceylansa ve bir kurtla kurt veya bir çakalla bir çakal olmaya çalışıyorsa, günün sonunda o kişiyi parçalayacaklardır, mecazen parçalayacaklardır. 

 

İşte kurtla kurt, çakalla çakal olmaya çalışmanın en tehlikeli yanlarından birisi birey için budur. Bir insan kendi özünü bilmez ve ondan çıkıp daha güçlü gördüğü insanları taklit etmeye çalışırsa, günün sonunda parçalanacaktır. Bir insanın kendi karakterini şekillendirmesi veya dönüştürmesi taklitle değil, çok acı olaylar sonucu, bireyin geçildiği büyük travmalar etkisiyle, yıllar içinde yaşanan bir süreçle olabilir ancak. Bir bireyin karakteri dönüşebilir ama bu öyle taklitle olacak bir şey değildir. Taklitle gidilen bu tarz yollarda bir insan genelde kendisini haşat olmuş bir şekilde bulacaktır. Aynı şekilde bir aslan kendisinin aslan olduğunu bilmez ve bir çakalla çakal olmaya çalışırsa, o aslan ancak çakalların maskarası olur. Yani bu sebepten dolayı bir insanın kendisi için yapabileceği en iyi şey aslında önce kendini tanıması, sonra çevresini tanıması ve ona uygun davranmasıdır.