Her insanın kendisi hakkında dışarıya gösterdiği bir potansiyeli vardır. Bu potansiyelin başka insanlar tarafından değerlendirilmesi ise bize bağlı bir durumdur. Biz kendimizi nasıl gösterir ve nasıl tanıtırsak insanlar da bizlerden bu tarz beklentiler içerisine girer. Ancak bazen insanlar bizlerden bizim beklemediğimiz kadar büyük beklentiler içerisine girer.

Bu beklentiler ise bizleri hem bir stres hem şaşkınlık hem de mutluluk içine sokabilir. Stresli oluruz çünkü beklentileri karşılamak isteriz. Şaşkın oluruz çünkü biz bile kendimizden bu kadar büyük beklentiler içinde değilken başkaları bizden bu kadar büyük beklentiler içindedir. Mutlu oluruz çünkü insanlar bizi büyük başarılara aday olarak görmüştür. Ancak büyük beklentileri karşılamaya kalkmak biraz olsun o beklentiler altında ezilmemize de yol açar.

Ancak beklentileri karşılama yoluna bir kere girdiğimizde o yoldan her zaman için ne olursa olsun sonuna kadar ilerlemeniz gerekir. Ama o yola girmezsek de hem başkalarının bizim hakkımızdaki umutlarını hem de kendi potansiyelinizi boşa harcamış oluruz. Başkaları için olmasa da en azından kendi potansiyelimiz için bu yola girmeliyiz. Böylece kendimizi geliştirmiş oluruz ki bu en önemli şeylerden birisidir.