Bugün birlikte yaşamanın kuralı nedir? İnsanlar nasıl birlikte yaşar? Veya ne olursa bir ömür boyu birlikte olabilirler? Bu tarz konuların aslında şimdiden iyice düşünülmeye başlanması lazım. Çünkü, dünya gerçekten de belki de insanlık tarihinin en bireyselleştiği, en birbirinden uzaklaştığı dönem doğru sürükleniyor. İnsanlık hiç olmadığı kadar bireyselleşti. Bunda teknolojinin etkisinin olduğunu düşünebiliriz. Hayat şartlarının bireysel olarak sürdürülebilmesinin kolaylaştığıyla düşünebiliriz. Ve içine daha pek çok faktör katabiliriz. Ancak, insanı bireyselliğe iten en önemli sebeplerden birisi nedir diye düşünürsek, bu da kesinlikle insanların birlikte yaşamanın en önemli kuralını unutmuş olması olarak görebiliriz.

O kural ise karşılıklı fedakarlık. Bugün, boşanma oranlarının dünya çapında hızla yükselmesi, evlenmelerin azalması, insanların aile kavramından uzaklaşması, hepsinin aslında en önemli sebeplerinden bir tanesi birlikte yaşamanın karşılıklı fedakarlığının unutulması, karşılıklı fedakarlık, yani bireylerin kendi haz ve isteklerinin peşlerinde koşmayı veya bunları ön plana almayı bırakıp, birbirlerinin haz ve isteklerine veya ihtiyaçlarına yönelik hareket etmeleri olarak düşünebiliriz. En azından fedakarlığa bu açıdan bakabiliriz. İki tarafın da bu davranışta olması, birbirleri için bu tarz fedakarlıkları yapıyor olması şartıyla birlikte yaşam mümkün olabilir. Aile kurumu yürüyebilir, boşanmalar azalabilir.

Ancak günümüzün en büyük problemlerinden birisi artık insanların böyle yaşamak istemiyor oluşu. Ve bu onları yalnızlığa atıyor. Kimse bir diğeri için fedakarlık yapmak istemiyor. Ve birlikte yaşamanın en önemli kurallarından olan karşılıklı fedakarlık ortadan kalkıyor. Bir tarafın da fedakarlık yapıyor olması yetmez, iki tarafın da yapıyor olması gerekir. Ama iki tane fedakar insanı bulup bir araya getirmek bile artık günümüzde çok zor bir hale geldi.