Bir düşman yaratmanın en önemli sebeplerinden birisi her türlü kötü olayın suçunu atacak birisini bulmak, insanları bir araya getirmek ve korku bariyerleri oluşturmaktır. Ve oluşturulan bu düşmana karşı bir motivasyon yaratılarak insanların daha çok çalışmaya, çabalamaya teşvik edilmesidir. Bir düşman yaratmanın etkilerini en iyi görebileceğimiz alanlardan birisi hiç şüphesiz ki soğuk savaş yıllarıdır. Amerika Birleşik Devletleri ve Sovyetler Birliği arasında yaşanan soğuk savaşta, iki tarafında birbirine karşı oluşturduğu söylemler, verdiği mücadeleler, halklarının da bir arada belli amaçlar doğrultusunda son derece sıkı bir şekilde çalışıp çabalamasına ve bu ülkelerde yaşayan insanların veya bu ülkelerde bulunan kurumların olağanüstü bir gelişimi göstermesine sebep olmuştur.

Bu ülkeler, birbirlerine karşı yaptıkları suçlamalarla kendi içlerinde olan kötü olayları bile birbirlerine yıkmışlar ve ülke yönetimleri varlıklarına daha kolay bir şekilde devam edebilmiştir. Evet, bir düşman yaratmak, suçlayacak birilerini bulmaktır. Aslında kendi başarısızlıklarınızı örtmenin en iyi yolu, bir düşman yaratmak ve o düşmanı sürekli tutmaktır. Aslında düşman diye bir şey yoktur. Ortada olan şey, bir yönetimin, iktidarın veya devlet denilen kurumun kendini ayakta tutabilmek ve halkı yönlendirebilmek için yaptığı bir oyundan başka bir şey değildir.

Aslında dediğim gibi, düşman diye bir şey yoktur. Sadece çıkar çatışmaları vardır. Duygusal bir şey söz konusu değildir. Hiç düşman kalmamış olsa, o zaman yöneticiler başka bir düşman yaratmak zorunda kalırlar. Çünkü kendi verdikleri hatalı veya başarısız kararların sebebi olarak başka bir şey gösteremez. Veyahut da insanların kendi yaptıkları hataları ortaya çıktığında düşmanlarını kullanarak gündemi değiştiremezler. Düşman kavramı, yönetim için vazgeçilmezdir. Her zaman gereklidir.