Bugün dünya nüfusu 8 milyar civarında. Bundan sadece 70-80 yıl kadar önce dünya nüfusu 1 milyar civarındaydı. Ve insanlık tarihi boyunca, ya da bilinen tarihi boyunca dünyada yaşayan insan sayısı hiç bu kadar hızlı bir şekilde artmamıştı. Bununla birlikte 8 milyara da hiç gelmemişti. İnsan nüfusunun 1 milyara ulaşması bile 2000-3000 yıl kadar bir zaman almıştı. Belki daha fazla zaman almıştı. Ama bir anda, çok kısa bir zamanda 1 milyardan 8 milyara çıkması. İşte bu ani ve hızlı nüfus artışı aslında bugün yaşadığımız pek çok sorunun temelini oluşturuyor.

 

Aslında esas sorun dünya nüfusunun 8 milyar olması değil. Esas sorun bir anda 8 milyara fırlaması. Çünkü şu anda bile dünya üzerinde insanların yaşadığı alana baktığımız zaman toplam boş alanın çok ufak bir kısmını oluşturuyor. Yani bugün bile insanlar böyle hızlı çoğalmaya devam etseler dünya üzerinde yerleşebilecekleri bir sürü boş alan mevcut. Ama bugünkü yaşadığımız problem bu hızlı nüfus artışı. 8 milyar olması değil. Bir anda 8 milyara fırlamış olması. Çünkü bir anda artan nüfusa yetecek hiçbir şey oluşturulamadı. Bu hiçbir şeyden kastettiğim ise gerçekten hiçbir şey.

Şimdi basit bir örnekle ne demek istediğimi anlatacağım. Diyelim 100 kişilik bir köy olsun. Bu 100 kişilik köyün içinde bu 100 köylüyü beslemek için tarım alanları, 100 tane köylüyü eğitmek için okul olsun, 100 köylüyü eğitmek için okul olduktan sonra bir de bu 100 köylüyü barındıracak evler de olsun. Bu 100 köylünün evlerine ulaşan altyapı sistemleri olsun. Yani bugünkü şehir hayatında veya herhangi bir taşla da görebildiğimiz hemen hemen tüm hizmetler. Bu köyün nüfusu 50 yıl içinde 100'ten 104'e, 105'e çıksa iki tane daha ev yapmak gerekir. Belki okulda bir tane daha sınıf açmak gerekir. Veya okula masa sandalye koymak gerekir. 4 kişiyi daha besleyecek, yiyecek üretmek gerekir. Bir eve daha altyapı sistemi açmak gerekir. Yani verilen hizmetlerin sayısının artması gerekir. 

 

 

Gelecekte kaç kişinin birden geleceği ise aslında kaç çocuk olduğundan hemen hemen anlaşılabilir. Ancak bugün yaşadığımız durum bundan çok daha farklı. Bugün yaşadığımız durum ise tam olarak şu. O 100 kişilik köyün nüfusu 70 yılda 800 kişiye fırladı. İşte bugün yaşadığımız durum bu. Şimdi bu köy nüfusu bir anda 8 katına çıkarsa, bu 8 katına çıkan nüfusa ev yetiştirmek, altyapı sistemleri kurmak, yeni tarım alanları açmak ve bu kadar insanı eğitebilmek imkansız hale gelecektir. Okul yapsanız öğretmen yetiştiremezsiniz. Öğretmen yetiştirirseniz belki masa sandalye yetiştiremeyeceksiniz. Tarım alanı yapsanız belki çiftçi bulamayacaksınız. 

Çiftçi bulsanız belki de yine tarım alanında yaptıklarınız yetmeyecek. Bir şeyler her zaman eksik kalacak. İşte bu yüzden şu anda dünyada aslında bu eksikliklerin sonucunu yaşıyor. İnsanlar gelecek konusunda ümitsiz. Çünkü 70 yılda insan nüfusu 8 katına çıktı ama dünya kaynakları, insanlığa sunulabilecek hizmetler, eğitim, ulaşım, barınma bunlar 8 katına çıkmadı. İşte burada insanlığın çok zor bir dönemi başladı. Ve aslında savaşlar, açlık, kıtlık veya salgın hastalık olmamasına rağmen insanlık nüfusunun azalmaya geçmesinin sebebi muhtemelen bu ani nüfus artışı ve yetiştirilemeyen hizmetler olacak. Hatta oldu da.

 

Dünya nüfusu 8 milyara bu hızda ulaşmasaydı da, daha yavaş bir hızda ulaşsaydı, eminim tüm nüfusa yetecek kadar hizmet, gıda ve hemen hemen her şey yapılabilirdi. Ancak böyle olmadı. Ani nüfus artışının yarattığı trajedi ve krizi aslında ilk yaşamaya başlayanlar Y kuşağı dediğimiz kuşak oldu. Z kuşağı bunu çok daha derinden hissediyor ve ondan sonraki kuşak bunu daha da derinden hissedecek. Hele bir de Y kuşağı yaşlanmaya başlayıp da emeklilik çağına geldiği zaman ve bu emeklilere bakacak insan sayısı da iyice azaldığı zaman, yani genç nüfus sayısı, o zaman emeklilik sistemi de çökmeye başlayacak ve çok daha trajik olaylar göreceğiz. Bu ani nüfus artışının dramatik ve trajik sonuçlarını dünya son 20 yıldır yaşamaya başladı ve daha da acı bir şekilde yaşamaya devam edecek.