Deborah, ülkesini baskılar­dan kurtarmak için düş­manlarına savaş açarken tanrıdan fiziksel yardım di­lemişti. Yehova, inanılmaz bir fırtı­nayla birlikte Sina Dağı'ndan aşağı inip "dağları harekete geçirdi". Ke­nanlılar dehşete düştüler; 900 kadar demir savaş arabası çamurlara sap­lanmış ve orduları yok olup gitmişti... Tevrat'ın Hakimler Bölümü'nün 4. ve 5. kısımda adı geçen Deborah, binlerce yıl önce yaşamış bir kadın peygamber, aynı zamanda da bir yargıçtı. Onun yakarışıyla Yeho­va'nın dağları hareket ettirmesi, an­latımını Tevrat'ta şöyle buldu: "Gökyüzü damladı, dağlar aktı, top­rak titredi..." Daha sonra din bilgin­leri bu sözlere şu yorumu getirdiler: "Yeteri kadar sabredersen her şeyin aktığını görürsün..."

Kum, silis, kalker, kil ve çeşitli minerallerden oluşuyor. Kuma rengini veren madde ise demir oksit... Kumda silis ne kadar fazla ise, kum o kadar saf kabul ediliyor... Volkan ısısının oluşturduğu bu kaya, bir zamanlar cerrahlar tarafından bisturi olarak kullanılıyordu... Binlerce yıldır beraber yaşadığı­mız "cam", oda sıcaklığında bile gerçek bir sıvı ve sürekli akıyor. Ancak bu akış öylesine yavaş ki, belki ayda birkaç molekül düzeyin­de... Bir cam eşyanın bütünüyle ak­mış olarak gözlenmesi birkaç mil­yon yıl gerektiriyor. Bilinen en eski insan yapısı cam birkaç bin yıllık olduğuna göre, insanlık henüz bir "cam akışı" deneyini yaşamadı. Fa­kat bilimadamları, camın bu kritik özelliğine Tevrat'tan esinlenerek "camın Deborah sayısı" dediler. Bu sayı cam için 1 olarak kabul edildi ve "moleküler gerilimlerin gevşeme süresi"nin, "gözlem süresi"ne bölü­mü ile formullendirildi.

Doğadaki tüm maddelerin "katı", "sıvı" ve "gaz" olmak üzere üç halde bulunduğunu hepimiz biliyoruz... Bu durum, maddelerin içindeki mole­küllerin enerji ve hareketlerine bağlı; çünkü moleküller, gaz durumunda ısının etkisiyle birbirinden uzak ve çarpışır durumda; sıvı durumda bir­biri üstüne yığılmış ve düzensiz; ka­tıda ise düzenli ve birbirine yapışık bir yapıda diziliyorlar. Oysa camda, "sıvı ve katının birlikteliği" denilebi­lecek bir yapı var. Camın düzensiz moleküler yapısı tam bir sıvı özelliği gösteriyor. Yaşadığımız ortamda cam bir katı gibi davranıyor ve de­neyler de bunu kanıtlıyor. İşte, bu il­ginç durumun tek bir açıklaması var; o da "sıcaklık"...

Camın temel hammaddesi olan "silika"nın (SiO2), yüksek ısının et­kisiyle ergimiş halde olduğunu düşü­nelim. Isı yavaşça düşürüldüğünde, ergimiş haldeki SiO2, önce "cam dö­nüşüm aralığı" denilen bir düzeye geliyor ve pelteleşiyor. Yavaş soğut­maya devam edildiğinde pelte, bir donma ya da kristallenme noktasında katılaşıyor. Bu yavaş soğutma nede­niyle SiO2'nin molekülleri düzene giriyor ve cisim gerçek olarak katı halde bulunuyor. Ne var ki, ortaya çıkan madde kristal yapıda ve katı halde bir madde olmasına rağmen asla "cam" sayılmıyor.

Eğer sıvı haldeki SiO2, cam dö­nüşüm aralığından sonra, hızlı bir biçimde soğutulursa, elde edilen maddenin molekül yapısı düzensiz­leşiyor. Bu durumda gerçek bir sıvı kategorisine giren maddenin adına da "cam" deniyor. Dönüşüm aralık­larını sıcaklık değeri olarak vermek gerekirse; 1800 C'da ergimiş SiO2 yavaş soğutulursa 1650-1700 dere­celer arasında hemen kristalleniyor. Ancak sıcaklık, 1800 C'den ani bir düşüşle 1450 C'ye indirilirse, ergi­miş SiO2 "kristallenme"den "camsı faz"a geçiyor.