Miladi takvimin başlangıç yıllarında, Romalılar su borularıyla kente su getirmeyi başarmışlardı. Bu suların düzenli bir biçimde boşalmasını sağlamak için çeşmeler yaptılar.

Çeşmeler, borunun içine yerleştirilen daire şeklinde bir parçanın hareketiyle denetleniyordu. Dairesel parça boruyu diklemesine kesecek şekilde durduğunda, borudan su akması engelleniyor, tersine açıldığında çeşmeden su alınabiliyordu. Bu sistem, bütün Orta Çağ boyunca kullanıldı.

19. yüzyıla gelindiğinde, evlerin pek çoğuna su tesisatı konmuş, ayrıca suyun akış hızı da artırılmıştı. Bu nedenle daha gelişmiş musluk türlerine gereksinim duyuldu. İngiltere' de, 1800 yılında Thomas Gryll, vidalı musluk sistemini buldu. Bu sistemde, vidanın her hareketinde akan suyun miktarı azalıyor, en sıkıştırıldığı anda da su tamamen kesiliyordu.