Aniden olmadı, birikti. Yavaş yavaş doldu, sonunda taştı. Bugün attığım üç beş adım yormadı beni, dün yürüdüğüm kilometrelerce yol nefesimi kesti. Aniden bitmedi, bıçakla kesilmedi. Birikti. Doldum, taşıyorum artık. Siz sadece taştığımı görebiliyorsunuz. Ben bugün vazgeçmedim.

Tutunamayanlar'da "Kollarımı açıp tüm insanlığı kucaklıyorum." diyen Oğuz Atay, Tehlikeli Oyunlar'da "Bütün insanlığı kucaklamak isterken neredeyse bu dünyanın altında eziliyordum." diyerek umudunu kesmişti insanlardan. 

Bu en yorucu vazgeçiştir. İnsan da böyle, aniden vazgeçer...