Dünya silahlanmaya son hız devam ediyor ve bu silah yarışında devletler de çar etmeye çalışıyor, savunmalarını arttırmaya çalışıyor. Ve silah satan devletler açısından bu olay aslında bir güçlenme yarışına da dönüşmüş vaziyette. Çünkü ne kadar çok silah satarlarsa başka devletlere aslında silah sattıkları devletlerin savunma sistemlerini de kendilerine o kadar muhtaç kılacaklardır. Bir silah satıldığı zaman onun bakım ve yedek parça ihtiyaçları için silahı alan ülke silah satan ülkeye karşı bağımlılık geliştirebiliyor.

Silahla sağlanan bağımlılık ise pek çok bağımlılıktan daha güçlüdür. Çünkü ekonomi dediğimiz şey insanın temel ihtiyaçlarına tam olarak hitap etmeyebilir. Yani siz bir ülkeye ekonomik bir bağımlılık kurarsanız o ülke gider başka ülkelerden ekonomik kaynaklar sağlayabilir. Ancak siz bir silah sattığınız zaman bir ülkeye ve o silah iyi bir silah ise o silahın alternatifini bulmak o kadar da kolay olmayacaktır. İşte burada silahın yarattığı güç farkı ortaya çıkmaktadır. Silahlar en temel ihtiyaçlara hitap eder. Güvenlik ihtiyacını karşılar ve yokluğu alanında derhal yerine konulması gerekir. İşte burada dünyanın gerildiği şu günlerde devletler kendi güvenlik ihtiyaçları için müthiş bir silahlanma yarışına girmiş durumdalar. Bu silahlanma yarışında ise alabildikleri kadar silah alıyorlar ve bu silahlar bir gün kullanılmak üzere hepsinin deposunda bekliyor olacak.