Yalan söylenmesi konusunda kimse iyi şeyler hissetmez. Kimsenin hoşuna gitmez.

Ben bir de bir tık daha hassasım yalan konusuna.

O kadar çok yalana maruz kaldım ki hayatımın birçok evresinde, yalan kırmızı çizgim gibi bir şeye dönüştü.

Artık nerede veya kimden gelirse gelsin o yalan, hemen uzaklaşırım oradan. 

Kalan doğru cümlelerin bile önemi yok benim için.

Küçücük bir yalan söyleyip, kalan her şeyi doğru söylediklerinde bile her şey yalan gelir bana.

Öyle hassasım. 

Dürüst olunmaması katlanamadığım bir durum.

Bana karşı dürüst olunmadığını hissettiğimde beynim hikayedeki boşlukları kendi doldurur benim.

Başkaları buna "Sen kafanda kuruyorsun" der.

Ben

"Dürüst olsaydınız da kurmasaydım" derim :)