Çocukluk güzel olsa da gün gelir biter. Ancak yaşı ilerlese de içinde çocuk olarak kalabilen bazı insanlar varmış. En azından Peter Pan Sendromu'nun en kabaca tanımı sanırım bu olabilirdi. Bazen kendime baktığımda da bazı çocuksu yönlerimden kopamadığımı görüyorum. Neyse ki yetişkince olan davranışlarım çok daha fazla. Galiba insanın çocukluğundan çıkması hayatının hiçbir anında tam olarak mümkün olmuyor. Ama zaman geçtikçe çocukluk azalıyor.