1 Ekim 1915:  "Almanların ortaya koyduğu şerefsizli­ğe karşılık Türklerin onurlu savaşının kanıtları yağmaya devam ediyor: Bir topçu suba­yı şunları yazıyor: 'Gerek onur gerekse mert savaşma açısından Türkler Almanlar­dan yirmi kere daha fazla öv­güye layık..."

19 Kasım 1915: "Geçen hatta Avam Kamarası'nda Al­bay Yate, Yakın Doğu ve Or­tadoğu hakkında ilginç bir konuşma yaptı ve İngiliz or­dusunda Türklere karşı, Al­manlara duyulana benzer bir nefret bulunmadığını söyledi. Türklerin arkasında, Kırım Savaşı günlerinin geleneğinin bulunduğunu da sözlerine ek­ledi. (...) Kırım Savaşı'nda İn­giliz subayları tarafından yö­netildikleri için (Türkler) ba­şarılı oldular; ama bu sefer yanlış yönlendirici seçtiler."

Türklerin savaştaki centil­menlikleri konusundaki kam­panya, 1916'nın Haziran ayında, Hicaz Şerifi Hüseyin, Arap İhtilali'ni başlatıp Türk­leri arkadan vuruncaya kadar sürer. Bu ayaklanma, artık 'ci­hat' kampanyasının Türkleri etkilemediği yolunda İngilizle­ri inandırmıştır. Dolayısıyla Türkleri yüceltirken, İslam'a karşı olmadıklarını yaymaya yönelik propagandalara da artık ihtiyaç kalmamıştır. Böylece 1916'nın ikinci yansından itibaren, Near East dergisinde, önce "Türk'e cen­tilmen demek uygun mudur?" tartışması başlatılmış, sonra da küçültücü sıfatlar yakıştırılmasına girişilmiştir, İngiliz casusu Arabistanlı Lawrence'ın anılarındaki abartma ve yalanlarla da bu taktik, doru­ğa ulaşmıştır.