Kardeş katli I. Ahmed'den sonra, hemen sona ermedi. Padişahlar kardeşlerini, yaşadıkları müddetçe, kendileri içini tehlike olarak görüyorlardı. Nite kim asker, hayattaki şehzadeleri padişahlar üzerinde hep bir tehdit unsuru olarak kul landı. Bu yüzden de hüküm darlar, fırsat buldukça kardeşlerini öldürttüler.

Genç Osman, Lehistan Seferi sırasında kendisinden 4 ay küçük olan kardeşi Şehzade Mehmed'i öldürttü. Ancak bu iş için, devrin şeyhülislamı Esad Efendi'den müsaade alamamış, fetvayı şeyhülislamlıkta gözü olan Rumeli Kadıaskeri Kemaleddin Efendi vermişti. Dönemin kaynakları öldürülmeden önce Şehzade Mehmed'in, şu bedduasını yazar:

"Osman; Allah’tan dilerim ki, ömrü devletin berbad olup, beni ömrümden nice mahrum eyledin ise, sen dahi saltanat süremeyesin! "

Daha sonra tahta çıkan IV. Murad da fırsatını bulduğunda, özellikle İran'a karşı başarı kazandıkça zaferlerini kullanarak kardeşlerini öldürttü. Bu yüzden, öldüğünde hayatta kalan tek kardeşi İbrahim'in de psikolojisi bozulmuştu.

IV. Mehmed, kardeşlerini öldürmeye çalışmışsa da başta valide sultan, devlet ileri gelenleri buna engel olmuşlardır. IV. Mehmed'in teşebbüslerinin başarılı olmamasıyla, kardeş katli dönemi sona ermiştir.