Hiç şüphesiz, Osmanlı tari hinde en büyük “deveyi hamutuy la götürme” operasyonunun sa hibi, Kanuni Sultan Süleyman'ın damadı ve sadrazamı Rüstem Paşa'nın bizzat kendisidir. Tarihler onun, Slav ırkından olduğunu kaydederken Hırvat ya da Boşnak olduğunda tered düte düşer. 1561 senesinde ha len sadrazamlığı sürerken öldü ğünde, ardında bıraktığı serveti şöyle sıralanır; 7.100 köle, 2.900 harp atı, 1.106 deve, 7.100 hasene altını, 5.000 kaf tan ve elbise, 500 altın, 600 gü müş eğer, 133 çift altın üzengi, 1.500 gümüş at başlığı ve hesabı bilinmeyen nakit altın ve gümüş para. Bu sayıma mülk varlığı katılmamıştır. Prof İsmail Hakkı Uzunçarşılı bu oluşumun nedenini şöyle ihsas eder: "Hasis derecede muktâsid olup bu cihetten devlet hazinesi nin varidatını çoğaltmış, aynı zamanda irtika piyle de kesesini doldurmuştur.”

Bu Rüstem Paşa, İznik çini leriyle ünlü, Emi nönü'nde bulunan Rüstem Paşa Camii’ni yaptıran Rüstem Paşa’dan başkası değildir! Otuzu devşirme, 34 sadra zam döneminden sonraki bir asırlık dönemde, sedaret maka mı tam 71 kez el değiştirir. Kimi iki kez, kimi üç kez, kimi de beş kez gelir sadrazamlığa… Makam ları icabı ve zatı şahanelerini “mutlak vekil” şekliyle temsil ettikleri için, mal varlıklarının kabarık olmasına özen gösterilir. İşte, “Padişahın vekili züğürt ol maz” düsturunu tam olarak be nimseyen ve III. Murat döne minde tam beş kez sadrazamlığa gelen Sinan Paşa (Sedareti, 1580- 1595 arası, 5 kez) bunun en güzel örneğini teşkil eder.