Enver Paşa'yı hayli şaşkın bı­rakan davranışlardan biri de durmadan “Sen Padişah olacak­sın” demelerini çabuk unutup “Emirimiz gelince (Afganistan'a sığınmış olan Buhara Emiri) ye­rini almayacaksın” diye garanti belgesi istemeleri oldu.

Üç ay süren bir tutsaklık dö­neminden sonra serbest kaldılar ama sayılan bir avuç idi. Yanın­dakiler giderek azalmaktaydı. 25'e, 30'a düşmüştü sayı...

Enver, Afganistan'dan yar­dım gelmeyeceğini, Afganlıların İngilizlere karşı eylemden vaz­geçtiklerini öğrendi sonunda... Dolayısıyla o tarafa çekilmesini gerektirecek bir dayanak da kal­mamıştı. Diğer taraftan Bolşe­vikler etrafını giderek sarmak­taydılar.

4 Ağustos 1922 günü Pamir dağlarının eteğinde, Abiderya köyünün halkıyla birlikte Cuma namazını kıldılar. Düşmanın bu­raları çevirdiği bilinmekte ama hareketin onlardan gelmesi bek­lenmekteydi. Nitekim bir süre sonra Rus mitralyözleri köyü ta­ramaya başladılar.