Çorba: Farsça şorba kelimesinden gelir. Şor; tuzlu, karışık  Ba; yemek anlamındadır. 1300'lü yıllardan kalma bazı eserlerde şorba veya şorva olarak geçer.
Salata: Venedik dilinde salata, İtalyancada insalata kelimeleridir. Herba salata yani tuzlu sebze anlamında kullanılan ifadeden alınmıştır.
Turşu: Farsça turş kelimesinden gelir. Ağız yakan tuzlu anlamındadır. 1400'lerdeki eserlerde türşi kelimesinin ekşi anlamında kullanıldığı görülür.
Pilav: Farsça pilav veya pulav kelimesinden gelir. Pirinç yemeği anlamındadır.

Cacık: Farsça jaj kelimesi yemeklere katılan bir çeşit ottur. Evliya Çelebi Seyahatnamesi'nde cacıks kelimesi yine aynı anlamda kullanılmıştır. Cacık aslında yoğurtla yapılan ot salatasıdır.
Kebap: Arapça kabab kelimesinden gelir. Kızartılmış et anlamındadır. Aramicede karşılığı kbaba ve Akadcada kababu kelimeleridir.
Lahmacun: Arapça lahm-acin kelimesinden gelir. Lahm; et demektir. Lahmacun ise hamur gibi yoğrulmuş et demektir.

Piyaz: Öz Türkçede soğan anlamındadır. Farsça karşılığı da aynıdır. 1300'lere ait bir eserde dopiyaz kelimesi soğanlı yemek anlamında kullanılmıştır.
Köfte: Farsça koftan kelimesi dövmek, ezmek anlamındadır. Köfte kelimesi de dövülmüş, ezilmiş et demektir.
Börek: Farsça burak kelimesinden gelir. Hamur ve etle yapılan bir tür yemektir.

*Kaynak: Türkçe Etimoloji Sözlüğü