Her insan hayatını sürdürmek için mutlaka başka bir insana ihtiyaç duyar. En basitinden çocukken hepimiz bir şekilde annemize ya da babamıza muhtacızdır. Ama bazı insanlar var ki bu muhtaçlıklarını büyüdüklerinde de bırakamazlar.

Böyle insanlar gerek maddi gerekse manevi ihtiyaçları için başkalarının peşinden ayrılmazlar. Bu tarz insanlar kendilerine yetemedikleri için onların bu tarz ihtiyaçlarını karşılayan insanlar genellikle ne derlerse yaparlar. Yapmak da zorunda hissederler kendilerini. Böyle insanlar çaresiz olduklarını zannederler.

Bazılarının gerçekten de başka çaresi yoktur özellikle maddi açıdan muhtaç olanların. Ancak manevi açıdan muhtaç olmanın geriye dönüşü mümkün olabilir. Manevi açıdan muhtaç olanlar iradelerini biraz kuvvetlendirebilseler böylesi muhtaçlıktan kurtulabilirler. Ama çaresizlik hislerinden bunu bile göremezler.