Ekim 08, 2024

VEYSEL ÇOLAK

YARA YARA İÇİNDE 

Bak, bu beyaz karanfil senin akşamın olsun
Hohlayıp onunla silersin kalbini
Ne zaman yüzüne çalışsam gökyüzü oluyor
Göğsün yaz içinde
Dağlara bakmaya koşuyoruz birlikte
Ama sen sıyırıp gidiyorsun içimi.
Bir ırmaktan aktıkça yıkandığım
Kılıç için dokunmuştun ipektin kesinlikle
Bana kızdığında kuş seslerine yenilirdin
Hızlandırırdın soluğumu
Harlı gövdene alıştırırdın
Tenin gelip de geceme vurunca
Soyunur çoğalırdın
İçimde, batığına aşık bir denizin kokusu.
Bir bıçağın iki yüzü, huysuz dilin
Nerede bir ayaklanma olsa iterdin kendini
Dokunsan sönerdi ateş
Sabahı uyurduk isteseydin eğer
Bir okyanusla yarıştırırdın çıplaklığını
Saçlarını topla ki boynunda alanlar açılsın.
Alnım kanıyor, üstüme devriliyor uzaklık
Alıp gidiyorsun işte geveze günlerini.
Aşk değil bu, yara içinde yara!

Yorumlar

  • İlk defa okudum bu şiiri

Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız

Editörün Son İçerikleri

DELİLER UÇAKTA

DELİLER UÇAKTA

NAZIM HİKMET RAN

NAZIM HİKMET RAN

ŞÜKRAN KURDAKUL

ŞÜKRAN KURDAKUL

ONAT KUTLAR

ONAT KUTLAR

Editörlerin Son İçerikleri

kaptanfilozof06

Olmasını İstediğimiz Şeyler

probiyotik

Propaganda

bubble30
Nielawore

Bizden haberdar olmak için mail listemize kayıt olun