Simetrik şeyleri severim. Mesela iki yastığın tam ortasında uyumayı, kitapların boy sırasına göre dizildiği rafları, ya da kahve fincanlarının karşılıklı durduğu o düzenli sofraları…

Hayat yeterince karışık zaten; en azından çoraplar eş olsun, perdeler eşit açıyla açılsın, sehpa tam ortaya gelsin. Simetri, bana huzur veren küçük bir matematik gibi. Bir taraf ne yaşıyorsa, diğeri de eksik kalmasın istiyorum. Belki de bu yüzden bazı insanları sadece dengeli oldukları için seviyorum.

Peki ya siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz?