Bazı sokaklar vardır, yürürken adımlarınız yavaşlar. Çünkü karşınızda dizilmiş sıra sıra evler, önlerinde baharın neşesiyle açmış çiçekli ağaçlar vardır. Bu sade ama etkileyici manzara, insana hem geçmişi hem de huzuru hatırlatır.

Evlerin aynı hizaya dizilişi, farklı hayatların bir arada uyum içinde yaşadığını anlatır. Her pencere, başka bir hikâyeye açılır ama hepsi ortak bir düzenin parçasıdır. Önlerinden uzanan çiçekli ağaçlar ise doğanın zarafetini taşır. Pembe, beyaz, mor tonlarında açan dallar, sokağa renk katar; kalbe ise umut.

Belki de bu yüzden baharda en çok o sokaklar sevilir. Çünkü o görüntüde bir sükûnet, bir nefes arası saklıdır. Hayatın karmaşasında unuttuğumuz basit mutlulukları bize yeniden hatırlatır.

Bazen güzellik, tam da bu kadar sade olabilir.

Peki ya siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz?