Bazı cümlelerin anlamını yaşayınca öğreniyoruz bence ve öğrendikten sonra keşke öğrenmeseydim diyoruz.

Mesela canından can gitmek. Evinden cenaze çıkan birisi anlar bunu sadece, çünkü fiziken hissedilen bir şey bu canından gerçekten can gidiyor. Günlük hayatta alelade kullanılan bu cümle gerçekten hissedildiğinde bir daha boğazda bir yumru olmaksızın söylenemiyor.

Benim bunlardan sonra yorumladığım bir deyim de 'yerini doldurmak'; çünkü bence bu bir şeyleri başka biri ile yaparak yerini doldurmaktan gelmiyor, aslında içimizdeki yerden bahsediyor, kalp demiyorum tam olarak ama göğüs kafesinin bir yerinde biri gittiğinde orada boş bir kısım kalıyor ve dolacak mı diye düşünüyor insan. Bence yer orası.

Sizin de içinizi yaralayan böyle cümle, deyim veya kelimeler var mı?