İslam mitolojisinde iğde ağacı İbrahim'in yandığı ateşi meydana geiten ağaç olarak bilinir. 

Nemrut, putlarını kıran İbrahim'i cezalandırmak için büyük bir ateş yakılmasını istemiştir. Ağaçların pek çoğu İbrahim'e yakacak bir ateşe sebep olmaya yanaşmaz, bir tek iğde ağacı uzun ve pürüzsüz dallarıyla bu işe talip olur. Nemrut'un adamları çevrede ne kadar iğde ağacı varsa keser ve ateşe atarlar. 

İğde odunlarının gücü öylesine büyüktür ki ateş kimsenin yanaşamayacağı kadar alevlenmiştir. Bunun üzerine İbrahim ateşe mancınıkla fırlatılmak suretiyle atılır. Elbette sonunda ilahi yardım gelir ve İbrahim'in düştüğü yer bir bahçeye, ateş göle, odunlar da balıklara dönüşür. 

O günden sonra iğde ağacı lanetlenir, pürüzsüz gövdesi dikenlerle kaplanır ve uzun dalları eğri büğrü bir hal alır. Bundan böyle iğde odunlarının yanıcı gücü de zayıflamıştır. İbrahim'i yakmak üzere tutuşan dalları bundan böyle fazla ısı vermekten men edilmiştir.