Osmanlı’da aslan burcu ile Hz. Ali arasında bir ilişki kurulur. Ay, Esed burcuna gelince yapılması olumlu yorumlanan işler arasında, ulu kişilere dertlerini söylemek de vardır.

Osmanlı'da her burç bir veya iki gezege­nin ev veya hanesi­dir ya da beytidir. Yalnız Güneş'in ve Ayın birer beyti vardır. Ortadan iki yarım daireye ayrılmakta, bir yarım daire Esed (Aslan) burcu ile öteki yarım daire ise Seretân (Yengeç) burcundan başlamak­tadır. Birinci yarım daire Cedi (Oğlak), ikinci yarım daire ise Devi (Kova) burcuyla bitmektedir.

Esed burcunda Güneş çok et­kili olduğundan buna Burc-ı şîr de denilir. Hz. Ali'nin de aslanla ilgili çeşitli adları (esed-ullah, esed-ullah-il-galip gibi) vardır, bu burçla Hz. Ali arasında bir ilişki kurulur. İçinde yirmi yedi, dışında beş yıldız bulunur. Yıl­dızlarından birinin adı Tart, dört yıldıza Cebire, birine Zühre, bir başkasına Zaneb-ül esed ya da Sarfe denilir. Kamer (ay) Esed burcuna gelince işe başlamak, padişah görmek, ulu kişilere dertlerini söylemek, düşman üzeri­ne gitmek, savaşmak, savaş araçlarını hazırlamak, tılsım yazmak, yemin etmek olumlu yorumlanmıştır, minyatürlerde, ço­ğunlukla aslanla gösterilir.