Tam Güneş tutulması, geçtiğimiz Pazartesi günü gökyüzünde görüldü. Ama tarihsel olarak, tutulmalar insanlar arasında korku ve paniğe yol açabiliyordu. Özellikle antik Çin'de, tutulmalar imparatorların kaderini etkileyen önemli olaylar olarak görülürdü. Bazı kayıtlara göre, gökbilimciler bir tutulmayı öngöremedikleri için cezalandırıldılar. Halk arasında ise tutulmaların, güneşi yiyen bir ejderhanın etkisi olduğuna inanılıyordu ve ejderhayı korkutmak için davul çalınarak yüksek sesler çıkarılıyordu.

Eski Yunanlar da tutulmaları tahmin etme konusunda yetenekliydi, ancak yine de tutulmalar sırasında korku ve endişe yaşanıyordu. Bazı yöneticiler, tanrıların gazabından kaçınmak için saklanıyor veya halktan birini cezalandırmak için tahta oturtuyordu. Büyük İskender'in kısmi tutulmalar sırasında benzer bir strateji izlediği söyleniyor, ancak aynı yıl içinde öldüğü de bir tesadüf olarak kaydedilmiştir.

Antik Mayalar, göksel döngüler konusunda oldukça bilgiliydi ve tutulmaları tahmin edebiliyorlardı. Ancak, tutulmaları güneşin "bozulması" olarak yorumluyorlardı ve bu durum yöneticileri kan alma ritüellerine sevk ediyordu. Aztekler ise tutulmaları kıyametin işareti olarak görüyor ve insan kurban etme ritüelleri düzenliyorlardı.

Batı kültüründe de tutulmaların gözlemlendiği kaydedilmiştir. Örneğin, William Shakespeare'in bir tam Güneş tutulması sırasında İngiltere gökyüzünde olduğu ve bu deneyimin onu rahatsız ettiği bilinmektedir. Bu tür olaylar, tarih boyunca insanların doğa olayları karşısındaki korku ve hayranlığını yansıtırken, aynı zamanda kültürel inançların etkisini de göstermektedir.

 

 

Kaynak: arkeofili.com