Çoluk, çocuk Eminönü'nde para vermemek için, sabırsızlıkla gecenin saat tam 24.00'ünde geçiş parasının kalkmasını beklerken, Nuri Bey bastırmış "mürurıyeci"ye kuruşu, göğsünü gere gere geçmiş Köprü'den karşıya, Karaköy tarafına... Bence, iyi etmiş Çarşıkapı’lı Nuri Bey... Bastırdığı para topu topu bir kuruşmuş ama, bu parayı ver­mekle Galata Köprüsü'nün tarihine geçmeyi başarmış. Yoksa, koca İstanbul'da kim bilecek kundura imalatçısı Nuri Bey'i!

Geçenlerden köprü parasını toplamak için Köprü'nün iki başını tutmuş olan, iri yarı Belediye görevlileri... Üzerle­rinde, topladıkları kuruşları Şeytan'a uyup da kendi ceple­rine atmamaları için, cepsiz uzun iş gömlekleri olurmuş. Boyunlarında da, aldıkları kuruşları içine atmaları için kayışla asılı sarı madenden kumbara benzeri birer kutu...Köprü parasını kutuya atma­yanı ölseler Köprü'ye bırakmazlarmış!

Köprü parası 1 Haziran 1930 günü kalkmasına kalk­mış, ama sadece görünüşte kalkmış. Gerçekte bu para bir süre daha tramvay yolcuların­dan alınmakta devam etmiş. Ben, 1940'lı yıllarda, henüz il­kokuldayken, tramvay biletle­rinin içinde, 'Köprü Vergisi' adı altında halktan yine bir kuruş alınmakta devam edil­diğini çok iyi hatırlarım.