Başkaları ise, onun ahlaksızlıkla­rından rahatsız oluyordu. Dini ortam­larda yürüttüğü çılgın toplantılar, sa­raydaki nüfuzuna karşılık seks yap­ma, duayla cinleri kovma seansının ardından bir rahibeye tecavüz etme gibi söylentiler etrafta açıkça konuşu­luyordu. 1911 yılının Mart ayında, bazı St. Petersburg gazetelerinde, Rasputin'i eleştiren yazılar çıkmaya başladı, önceden kendisine hayran olanlardan bazıları, bu yazılar üzerine git gide Rasputin'e karşı olmaya baş­ladılar. Bu kişilerin arasındaki en ünlüler. Dük Nikola ve Düşes Militsa idi. Kilise de onu desteklemeye son vermiş, papazlar sarayda onun aleyhinde konuşmaya başlamışlardı.

Bu kritik anda, Rasputin bir kez daha Kutsal Topraklar'ı ziyaret ede­ceğini ilan etti. Ama, bu yolculuk da pek bir şey değiştirmedi. Rasputin'in düşmanları, onun saraydaki konumu­na hâlâ karşıydılar. Ne var ki. Çariçe Rasputin'den vazgeçemiyordu. So­nunda 1912'de, Çar'ın siyasi danış­manları Rasputin'in sarayın imajını zedelediği konusunda II. Nikola'yı ik­na ettiler. Alcxandra, Rasputin'in "iyi" şöhretini savunduysa da, Raspu­tin memleketi Pokrovskoye'ye gitmek üzere St. Petersburg'u terk etmek zo­runda bırakıldı. Kraliyet ailesi, artık yaz tatillerim onsuz geçirecekti...

II. Nikola ve ailesi, 1912 Ekimi'ni, günümüzde Polonya olarak bilinen Çarlık topraklarında geçiriyordu. Ha­va güzeldi; Çariçe bile bütün sıkıntı­larını St.Petersburg'da bırakmış gibi görünüyordu. Ama, Alexis'in başına gelen bir kaza yüzünden tatilin tadı kaçıverdi. Bir kayıktan çıkmak ister­ken ayağı kayan 8 yaşındaki çocuk çok sert düşmüştü. Başta yara önemsizmiş gibi görünmüş, aile Spala ya­kınındaki av köşkünde tatiline de­vam etmişti. Ama Alexis, iç kanama geçiriyordu. Durumu gittikçe kötüle­şen çocuğun doktorları ve ana-babası çaresiz kalmıştı. Alexis, dayanılmaz bir acıyla kıvranıyor, bir türlü iyileş­tirilemiyordu.

Sonunda hiçbir umut kalmayınca, Alexandra Rasputin'i çağırmaya karar verdi. 3000 km. uzaktaki Pokrovskoye'ya ümitsiz durumu haber veren bir telgraf çekildi. Yanıt çabuk geldi; Rasputin'in telgrafında "Tanrı göz yaşlarını gördü ve dualarını duydu. Üzülme... Küçük çocuk ölmeyecek... Doktorların onunla fazla uğraşmala­rına izin verme..." yazılıydı... Bu telgrafın alınmasından kısa bir süre sonra Alexis'in kanaması durdu ve çocuk iyileşmeye başladı.

Spala'da yaşananlar, yani Raspu­tin'in uzak mesafelerden de insanları iyileştirmesi, onun saraydaki eski ününü pekiştirmişti. Çeşitli nedenler­le ayrı kalmış olan Nikola ile Alexandra arasındaki mektuplaşmalarda, ondan sürekli olarak "Dostumuz" ni­telemesiyle söz ediliyordu. Ayrıca, bakanlarla görüşmeler gibi önemli devlet işleri söz konusu olduğunda da Rasputin'in tavsiyelerine uyulmaya başlanmıştı.

Ne var ki, Rasputin'in sarayda za­manla güçlenen konumuna karşılık, başka yerlerde düşmanları artıyordu. Sol ve sağ görüşlü siyasetçiler, radi­kaller, tutucular, kızgın kocalar, taciz edilmiş kadınlar Rasputin'e karşı ortak bir kin besliyorlardı. Sonunda, nefret şiddete dönüştü ve Rasputin, Pokrovskoye'nin sakin ortamında bile karnından bıçaklanarak öldürülmek istendi. Kina Gusseva adındaki bir kadın, evlenme vaadi karşılığında Rasputin'le beraber olmuş, ama onun tarafından kandırılmıştı. Bıçak yarası, bağırsaklarını parçalamıştı, ama cin­sel organlarına bir zarar vermemişti...