Sütunda, yasaların dışında, söz dinlemeyecek için yemin, yalvarma yazısı bulunurdu. Öldürmeden sonra buna alışık olan avcı organlarını yakar. Bir çanak şarap doldurur., içine akıtılan bir yudum kan tüm sütunlarda dolaşır ve içilir. Diğer suçlular daha sonra ateşe atılırdı. Altın çanaktan içki içilir ve her şey ateşe itilaf edilirdi. Sütunların yasasına göre yargılama yapılacağına yemin edilir. Günah işlemiş olanlar cezalandırılır, kurallara karşı gelenler, onlara emir verenler verilen emirlere uymayanlar, babaları Poseidon’un yasalara uymayanların cezalandırılacağı bildirilir. Bu kendilerine ve torunlarına önerdikleri ibadet sekliydi. Aynı zamanda içmek ve kupayı tanrılarına adamak ve onun tapınağında içmek, ne zaman tatmin olur ve kurbanın yakıldığı ateş sönerse herkes en güzel gök mavisi gök mavisi giysileri giyer. Yere oturur, kurbanın ateşindeki köz üzerine yemin eder. Tapınaktaki ateşi söndürür. Adalet alır ve verir. Eğer herhangi bir suçlama getirirse, kendi cümlelerini gün yarısında altın tabletlere yazar ve cüppelerini anıt olarak adarlardı.

Tapınaklar hakkında kralları etkileyen birçok özel kanun vardır. Ancak aşağıdakiler en önemlileridir. Hiç kimse birbirine silah çeviremez. Kraliyet evini yıkmak veya ele geçirmek isteyen olursa herkes yardıma gelmeyi kabul eder. Tepki kendi ataları gibi, savaş hakkında ortak karar alınır ve üstünlük Atlas’ın soyuna verilir. Kral kendi akrabaları üstünde yasam veya ölüm kararı verme gücüne sahip değildir. Çoğunluğun düşüncesine saygı göstermek zorundadır. Tanrıların kayıp ada Atlantis üzerine koyduğu kati güç daha sonra aşağıdaki geleneksel nedenlerden dolayı bizim topraklarımıza da sıçramıştır.

Uzun yıllardır, uzun süredir ilahi doğa sürekli onlardaydı. Yasalara itaat ettiler. Tanrılar karşısında etkilendiler. Onları yarattı, doğruluğu sahiplendiler ve büyük ruhun yer yönüyle, nezaketi bilgiyle birleştirerek hayatin çeşitli evrelerinde hep alışveriş halinde oldular. Erdem hariç her şeyi hor gördüler. Hayatlarının var olan haline çok az şey kattılar. Altını ve diğer ganimeti az düşündüler. Bu onlara bir yük gibi göründü. Lüksten sarhoş olmadılar. Zenginlik onların kontrolünü yok edemedi. Akli başında oldular. Gördüler ki bu ganimet ancak hüner ve dostlukla artar. Oysa bu büyük riayet ve saygı, kayboldular ve dostluk onlarla gitti.

Bu yansıma onlarda ilahi doğa ile devam etti. Anlatmaya çalıştığımız kalite onlarla büyüdü ve gelişti. Ne zaman ki kutsal paylaşım dolmaya başladı, ne zaman ki sulandı, ahlaksal karışım ve insanın elini yukarıya dikmesi ki sonra kendi geleceğini çizemedi. Yakışıksız davrandı. Gözle görünür şekilde alçaldı, değerli ve güzel hediyeleri kaybetti. Gerçeği görmeyi beceremeyenler, her şanslı ve kusanmış göründüler. Oysa para hırsı ve doğru olmayan kuvvet ile doluydular. Tanrıların tanrısı Zeus, kurallara göre yöneten böyle şeyleri görebilen, kavradı ki, onurlu koşucu feci bir durumda ve onları cezalandırmak istedi. Böylece gelişe bilir ve temizlenebilirlerdi. Tüm tanrıları kutsal ikametinde topladı. Burası dünyanın merkezinde yer alır. Bütün yaratılanları içerir. Ne zaman ki herkes toplandı, o söyle konuştu.

 

"Diyalogların diğer kısımları kaybolmuş veya hiçbir zaman kaleme alınmamış olabilir."