Dinozor yumurtası fosilini içindeki embriyona zarar vermeden incelemek oldukça büyük çaba ve titizlik isteyen bir iş... Bugün bu iş için, bütün dünyada İngiltere'nin Leicester Üniversitesi öğretim üyele­rinden paleontolog Terry Manning'in buluşu olan bir yöntem uygulanıyor. Terry Manning'in uzmanlık alanı di­nozor yumurtaları içindeki embriyonlar... Onları zarar vermeden incelemek için ge­liştirdiği yöntem ise ana hatla­rıyla şöyle:

Önce bulunan dinozor yu­murtası fosili, asit asetik (sir­ke) ilave edilmiş bir solüsyo­nun içine bırakılıyor. Bu solüs­yon, günde ortalama 0,13 mili­metrelik bir hızla yumurtanın kabuğunu yakmaya başlıyor. Esas olarak oksijeni geçirebi­lecek kalınlıkta (3 mm.) kalsi­yum karbonat maddesinden oluşan dinozor yumurtasının kabuğunun erimesi bu yön­temle oldukça uzun bir süre alıyor ama içindeki embriyon fosiline en küçük bir zarar vermiyor. Yumurtanın kabu­ğunun yanarak erimesinden sonra, bu kez uzmanlar orta­ya çıkan embriyonun kalıntıla­rını özel olarak hazırlanmış bir plastik ile sağlamlaştırıyorlar. Bu plastik ile sağlamlaş­tırma işlemi yaklaşık bir yıl sü­rüyor.

 

Dinozor yumurtalarının üze­rinde yapılan araştırmalar il­ginç bir gerçeği ortaya çıkar­mış... Bilimadamlarına göre, kuluçka döneminde ölen dinozor embriyonlarının yaklaşık yüzde 98'i, yumurtanın içinde kuruduktan sonra aç kınkanat­lılar tarafından ziyaret edil­mişler. Bu böcekler, embriyo­nun deri, kıkırdak gibi tüm yu­muşak dokularını bir güzel mi­delerine indirmişler. Bu ne­denle dinozor yumurtası fosil­lerinin içindeki embriyonlarda bu dokular genellikle bulun­muyor. Ancak, bilimadamları bu böceklerin eylemlerinin pek o kadar işlevsiz olmadığı­nı; böceklerin bu temizliği ya­parken dinozor yuvasını da bir sonraki yumurtlamaya hazır­ladıklarını belirtiyorlar.